• ۷ نکته برای افزایش استقامت و تحمل در ورزش دو

    ۷ نکته برای افزایش استقامت و تحمل در ورزش دو

    در آینده‌ی نزدیک، روزی فرا خواهد رسید که در آن، مسافتی که اکنون برای شما غیرممکن بنظر می‌رسد، یک مسیر راحت و آسان خواهد بود. آن زمان، در واقع میزان استقامت و تحمل شما افزایش یافته است. شاید نمی‌توان گفت که یک روز، دو ماراتن برایتان آسان می‌شود؛ اما روزی می‌رسد که آنچه امروز برای شما چالش‌برانگیز است، بسیار راحت خواهد شد.

    منبع: adidas RUNTASTIC

    افزایش استقامت در ورزش دو رابطه‌ی مستقیمی با پشتکار و پیوستگی تمرینات شما و رسیدن به تناسب اندام دارد (چند بار تمرین در هفته برای هفته‌های متوالی). هیچ راه‌حل سریعی وجود ندارد؛ به طور کلی ۱۰ روز تا ۴ هفته طول می‌کشد تا نتیجه‌ی تمرینات خود را ببینید. مدت زمان نتیجه‌گیری به نوع تمرینات شما بستگی دارد؛ نوع دویدن شما می‌تواند یک محدوده‌ی کوتاه و سرعتی تا یک دو طولانی و آهسته را دربر گیرد.
    قبل از شروع تمرینات افزایش استقامت، شما باید ارزیابی دقیق و صادقانه‌ای از وضعیت فعلی توانِ هوازی خود داشته و براساس آن کار کنید. خواه یک دونده‌ی تازه‌کار باشید که به دنبال رسیدن به هدف اولیه‌ی ۵ کیلومتر دو است یا یک دونده‌ی حرفه‌ای که بدنبال افزایش توان و استقامت خود برای مراحل آخر دو ماراتن؛ در هر صورت ضرب‌المثل «زن می‌خوام، زود می‌خوام.» را فراموش نکنید، تمرین خیلی زیاد و خیلی سریع فقط باعث فشار بیش‌از حد و آسیب‌دیدگی می‌شود.

    ۱. تمرین منظم و منسجم

    برای افزایش ظرفیت هوازی و بالا بردن استقامت خود برای بیشتر دویدن، شما نیازمند تمرینات مداوم و منظم هستید. تمرینات پیوسته سیستم هوازی شما را پایه‌ریزی کرده، ظرفیت و توان هوازی (میزان توانایی جذب اکسیژن توسط ماهیچه‌های) شما را افزایش داده و عضلات شما را تقویت می‌کند.
    زمانی که می‌خواهید به برنامه‌ی هفتگی خود تمرینی اضافه کنید، این کار را به آرامی و خیلی راحت انجام دهید؛ سرعت در پی افزایش استقامت بوجود می‌آید! هدف اولیه‌ی خود را روزی ۳۰ دقیقه و ۳ تا ۴ روز در هفته قرار دهید. علاوه‌براین در یکی از این ۳-۴ روز، سعی کنید مسافت بیشتری نسبت به روزهای دیگر بدوید.

    استمرار و تداوم در تمرین، کلید رسیدن به استقامت در ورزش دو است.

    ۲. دویدن طولانی

    تنها راه برای بیشتر دویدن، «بیشتر دویدن» است. حتی شده ۵ تا ۱۰ دقیقه یا ۱ تا ۱٫۵ کیلومتر بیشتر از بار قبل بدوید. شاید بنظر چیز زیادی نرسد اما همین مقدارهای کم روی هم انباشته می‌شوند. هنگامی که شما برای دو نیمه‌ماراتن یا ماراتن تمرین می‌کنید، طولانی‌ترین تمرین هفته، باید ۳۰ تا ۵۰ درصد جمع مسافت کل تمرینات هفته‌ی شما باشد. تمرین طولانی هفته را خیلی آهسته و با ضرب‌آهنگی یکنواخت انجام دهید؛ بسیاری از افراد سعی می‌کنند که در مسافت‌های طولانی، سریع بدوند؛ در نتیجه به سختی تمرین خود را به پایان می‌رسانند. آرام بدوید و روی کل مسیر تمرکز کنید. فراموش نکنید که سرعت در پی افزایش استقامت بوجود می‌آید.

    آرام بدوید و روی کل مسیر تمرکز کنید.

    ۳. دویدن با ریتم یکنواخت

    این نوع دویدن، معمولا در مسافت کمتر اما با سرعت بیشتری نسبت به یک تمرین معمولی انجام می‌شود. تمریناتی از این دست، به بدن شما یاد می‌دهد که چگونه هرچه سریع‌تر، اسیدلاکتیک را از جریان خون پاک‌سازی کند؛ در نتیجه می‌توانید قبل از آنکه افزایش اسیدلاکتیک و خستگی، سرعت شما را کم کند، میزان بیشتری بدوید. این امر باعث بهبود ضرب‌آهنگ دویدن و انجام راحت‌تر برنامه‌ی سرعتی شما خواهد شد. این نوع دویدن، کلید اصلی بهبود سرعت دو شماست.

    دویدن با ریتم یکنواخت باید با سرعتی نه چندان راحت و نه خیلی سخت، به مدت ۲۰ تا ۴۰ دقیقه و برای بیشتر دوندگان حرفه‌ای تا ۶۰ دقیقه ادامه یابد. نباید آنقدر به خودتان فشار بیاورید که به نفس‌نفس بیوفتید، اما باید با سرعتی بدوید که در عین‌حالی‌که شما را به چالش می‌کشد، احساس کنید که می‌توانید تمام مسیر را بدوید.

    یک خانم با لباس مشکی و بادگیر قرمز رنگ در حال درجا زدن

    ۴. خوردن برای استقامت

    کربوهیدارت‌ها!
    به عنوان یک دونده، شما می‌بایست ۵۵ تا ۶۵ درصد کالری روزانه خود را از کربوهیدرات‌ها تامین کنید. شما مجبور نیستید در هر وعده‌ی غذایی، تلی از ماکارونی بخورید، اما باید میزان کربوهیدرات مصرفی خود را رصد کرده تا مطمئن شوید که برای تمرینات شما کافی است.
    بسیار ضروری‌ست که وعده‌ی غذاییِ قبل از دویدن‌های طولانی، بر پایه‌ی کربوهیدارت باشد؛ تا انرژی لازم برای تمام لحظات دویدن شما را تامین کند. اگر خسته هستید یا توان تمام کردن برنامه‌ی دو خود را ندارید، کربوهیدارت مصرفی خود را افزایش دهید. همیشه به‌دنبال کربوهیدرات‌های پیچیده (مانند انواع غلات کامل، برنج قهوه‌ای و بلغور جو دوسر) بجای کربوهیدارت‌های تصفیه شده و غذاهای پرشکر (که باعث بالا رفتن قند خون شما می‌شود) باشید. افزایش قند خود همیشه در پی آزاد شدن ناگهانی مقدار زیادی قند در خون اتفاق می‌افتد.

    ۵. ریکاوری و استراحت

    هرچه بیشتر می‌دوید، بدن خود را بیشتر تحت فشار قرار می‌دهید؛ بنابراین مطمئن شوید تا تمرین بعدی، بدن شما به خوبی استراحت کرده باشد. یک ریکاوری خوب شامل «غذای مناسب»، «تمرینات کششی» و «خواب کافی» می‌شود.

    حداکثر تا ۳۰ دقیقه بعد از پایان تمرین دو، یک وعده‌ی غذایی کوچک شامل کربوهیدارت و پروتئین مصرف کنید. این پنجره‌ی زمانی، بهترین بازه‌ایست که بدن شما می‌تواند مواد مغذی برای سوخت‌گیری مجدد و ریکاوری دریافت کند. تمرکز برروی این موضوع باعث می‌شود بین وعده‌های تمرینی، ریکاوری لازم را انجام داده، در تمرین بعدی عملکرد بهتری داشته و با احساس بهتری تمرین را به پایان برسانید.

    ۶. بهینه دویدن

    دونده‌ی کارآمدتری خواهید بود اگر برروی تکنیک‌های دویدن خود بیشتر کار کنید. اگر موثرتر و باکیفیت بهتری بدوید، بدون آنکه خسته شوید و انرژی زیادی از دست دهید، توان آن را خواهید داشت که زمان و مسافت بیشتری را بدوید. تکنیک خوب از قدم‌های بلند آغاز می‌شود (تصور کنید یک طناب شما را به بالا می‌کشد)، در هنگام گام‌برداری سعی کنید پایتان در مرکز ثقل بدن فرود آید و ریتم گام‌برداری‌تان حدود ۱۷۰ تا ۱۸۰ گام در دقیقه باشد. اگر اضافه‌وزن دارید، کم‌کردن وزن باعث می‌شود موثرتر و مفیدتر بدوید.

    تصویر کراپ شده‌ی دو دست در حال بستن بند کفش سفید رنگ با سه خط صورتی همراه با جوراب سفید با برند آدیداس

    ۷. بازی با ذهن

    دویدن بیشتر از آنچه به آن عادت دارید، ترسناک است، اما مطئن باشید که از پس آن بر‌می‌آیید. ذهن خود را قبل از شروع طولانی‌ترین تمرین هفته، آماده کنید؛ این کار باعث می‌شود دویدن برایتان آسان‌تر شود.
    راه‌های زیادی برای کاهش «ترسِ از مسیرهای طولانی» وجود دارد. به عنوان مثال در هر بار بیشتر دویدن، ۱٫۵ کیلومتر یا ۲ برابر مسافتی که راحت می‌دوید یا به اندازه‌ی مسافتی که می‌توانید با کمی فشارِ بیشتر بدوید، به طولانی‌ترین مسیر خود اضافه کنید. یک مسیر ۱۰ کیلومتر + ۳ کیلومتر دویدن آهسته، از دویدن یک مسیر ۱۳ کیلومتری، راحت‌تر بنظر می‌رسد.

    امیدوارم این مقاله به شما کمک کند تا درک بهتری از بالا بردن استقامت برای دویدن بدست آورده و مسافت‌های طولانی‌تری را بدوید.

    المیرا

    , , , ,
  • صعود قله مورگل

    صعود قله مورگل

    برای هرکسی، داستان رفتن به یک قله، متفاوته…
    گاهی ممکنه بری کوهی که نه می‌شناسیش، نه براش برنامه‌ریزی داشتی و نه آرزوت بوده؛ ولی رفتی چون پیش آمده که بری.
    گاهی با آرزوی رفتن به بام ایران کوهنورد میشی، گاهی برای آرزوهایی بزرگتر…

    من اما یک روز ایستاده بر تپه‌ای، خیره به قلل دنا، با خودم گفتم: سال آینده باید رفته باشی این قله‌ها رو.
    در اون قاب تصویر، مورگل تنها قله‌ی باقی‌مونده بود که تا ۲۵ تیر ۱۴۰۰ صعودش نکرده بودم. زیبا، جذاب و متفاوت.
    کوهی که به واسطه‌ی نداشتن هیچ «ترین»ی مهجور مونده و کمتر آروزی صعود کسی هست.
    نه بلندترینه، نه سخت‌ترینه، نه فنی‌ترینه و نه زیباترین. و از اونجایی که شاید به قول استادی، کوهنوردها بیشتر درگیر «ترین‌ها» هستند، توجه چندانی به این قله نمیشه.
    برای من اما که قبل از کوهنورد بودن، یک رویاگردم؛ مورگل غایت رسیدن به یک رویا بود.

    نمی‌دونم چرا روزگار در یک هفته، برنامه رفتنم رو بهم ریخت و هفته‌ی بعدش مورگل رو به من هدیه داد.
    این داستان منه از سفر سخت و دیربه‌دست‌آمده از مورگل.

    جزئیات کسل‌کننده‌ی این برنامه

    • نام قله: مورگل
    • ارتفاع: ۴۴۲۶ متر از سطح دریا
      مثل خیلی از قله‌های دیگه، سرِ ارتفاع قله‌ی مورگل، اتفاق‌نظر نیست. این عددِ روی قله است. اما برخی منابع ارتفاع قله رو ۴۳۸۰ اعلام کردن.
    • روستای خفر تا جان‌پناه: ۳ کیلومتر
    • جان‌پناه تا قله: ۴٫۷۵ کیلومتر

    موقعیت جغرافیایی

    • رشته‌کوه دنا ۵۲ قله‌ی بالای ۴۰۰۰ متر داره (بیشترین مجموعه قلل بالاتر از ۴۰۰۰ متر در ایران).
    • مورگل در میانه‌ی این رشته‌کوه قرار گرفته و جزئی از خط‌الراس مرکزی دنا به حساب میاد.
    • مسیر رایج صعود به این قله از روستای خفر هست.
    • چشمه‌ها: جان‌پناه و چند چشمه و برف‌آب در مسیر قله‌ی قاش‌مستان.

    این شما و این داستان سفر ما

    قرارمون ۱۰ دقیقه به ۶ صبح بود. برای اولین با ما با تاخیر رسیدیم. گیرم ۲ دقیقه؛ ولی خب تاخیر بود دیگه…
    خدا رو شکر از ما دیرتر هم اومدن، از اون بدتر اینکه مثل سرویس مدارس، قدم‌به‌قدم ایستادن و بچه‌ها رو سوار کردن. و به این شکل بود که تازه حدود ساعت ۷ صبح از پلیس‌راه شیراز گذر کردیم به سمت یاسوج.

    صبحونه رو تو ماشین خوردیم و طبق معمول، من خوابیدم تا برسیم به مقصد.
    راننده خیلی تند می‌رفت، برای همین در پرش از سرعت‌گیرها از خواب می‌پریدم.
    ساعت ۱۱:۳۰ دقیقه به روستای خفر رسیدیم. روستایی کوچک، با امکاناتی محدود که به واسطه‌ی بودن در مسیر صعود قله‌ی قاش‌مستان (یکی از قلل دنا که «ترین»های زیادی داره، از جمله بلندترین قله‌ی استان کهگیلویه‌وبویراحمد) کمی رونق گرفته و بهتره اگه خریدی برای صعود دارید، قبل از این روستا انجام بدید.

    انتهای روستا خانه‌ی کوهنوردی هست که من بسیار دوستش دارم، اما ما رفتیم کمی پایین‌تر از اون به «خدمات گردشگری برج آسمان» برای نهار و استراحت.

    محیط خوب و دنجی داشت،آقای موسوی و همسرشان گلی خانم میزبان‌های دلنشینی بودن. بعد از نهار هم با دمنوش آویشنِ شیرین شده با نبات ازمون پذیرایی کردند که بسی چسبید.

    هماهنگ کردن مکان برای گروه بسیار دوراندیشانه بود.
    از ساعت ۱۲ تا ۱۵:۳۰ اونجا نشستیم!
    منم که حوصله‌م همیشه دمِ سررفتنه، حسابی کلافه شده بودم. اگر من برنامه‌ریز بودم، کمی دیرتر از شیراز حرکت می‌کردیم.
    معطلی‌هایی که کاریش نمیشه توش کرد، استراحت درستی هم نمیشه داشت، جز تحلیل بردن انرژی چیزی نداره.

    خلاصه که ساعت ۱۵:۳۰ دقیقه گروهِ اول با نیسان راهی شدیم. از جایی که روستا تمام میشه، از میون باغات سیب تا پای کار مسیر نسبتاً طولانی هست که موقع رفتن شاید ضرورتش رو احساس نکنید اما بعد از بازگشت از قله، وجود وسیله نقلیه حکم خوشبختی رو داره. گروه‌های محدودی اقدام به کرایه نیسان میکنن، اما من خیلی خوشحال بودم از اینکه سرپرستمون این مهم رو درک کرده بود.

    تا تمام گروه جمع بشن و حرکت کنیم، ساعت ۱۶:۲۰ دقیقه بود.
    بدون گرم کردن، تو آفتاب و گرمای هوای، با کوله‌ی خیلی سنگین و سرعت نسبتا زیادی شروع به حرکت کردیم. از همون ابتدایی کار میشد فهمید که تک تک اعضای گرچه چقدر توانمند هستند.
    پیش خودم گفتم، وای چقدر من ضعیف شدم. واقعا داشتم کم میاووردم! تو همین فکرها بودم که «هابیل» حالش بد شد.
    تو چه ارتفاعی؟ حدود ۲۷۰۰.
    قطعا مسئله ارتفاع‌زدگی و اینها منتفی بود. بنابراین دانایانِ گروه به چند مورد شک کردن، غذای سنگین خوردن قبل از پیمایش، مسموم شدن و بلند اعلام کردنِ این نکته که اگه کوهنورد بودی حالت بد نمیشد.
    منِ نادون اما معتقدم همچنان، گرم کردن قبل از شروع فعالیت‌های ورزشی، بسیار مهم‌تر از چیزی هست که فکر می‌کنیم. دست‌کم اگر این پروسه رو نادیده می‌گیریم، میشه کمی آهسته و نرم شروع به حرکت کرد تا دستگاه قلبی‌وعروقی بتونن خودشون رو با وضعیت جدید تطبیق بدن.

    با توجه به استدلال خودم، کمی کوله‌ی هابیل رو سبک و بخشی از بار رو به کوله‌ی من و یک کیسه‌خواب به کوله‌ی سرپرست گروه، منتقل کردیم.
    نوشیدنی‌های ورزشی و قندی بهش دادم و ادامه دادیم.
    زمان معمول رسیدن به جان‌پناه ۲ ساعت و ۳۰ دقیقه هست؛ اما با وجود ایستادن‌ها و… ما ۲ ساعته به جان‌پناه قاش‌مستان رسیدیم.

    اینقدر از حرف‌ها و جوی که ایجاد شده بود نارحت بودم که قید صعود رو زدم.
    موقعی که تو باد شدید، چادر رو نصب کردیم و مشغول تهیه‌ی شام بودیم، به «هابیل» گفتم: من با این گروه، مورگل نمیام.
    هابیل گفت: صبح تصمیم بگیر، هرچی گفتی همون رو انجام میدیم.
    شب بدی بود، نمی‌دونم خوابیدم یا نه، فقط می‌دونم بدنم درد میکرد.
    ساعت ۳:۳۰ دقیقه که بیدار شدیم، گفتم نمیام.
    رفتم بیرون از چادر، از آسمون شب عکس بگیرم که کهکشان راه شیری درست از پشت سایه‌ای که مورگل بود، دمیده بود.
    انگار که نشونه‌ای باشه برای رفتن.

    برگشتم تو چادر. هابیل کوله‌ها رو آماده کرده بود، از قبل هم می‌دونست انگار که رفتنی هستیم.
    کمی چای‌نبات و بیسکوییت خوردیم؛ که برای شروع پیمایش عالی بود.
    قبل از آماده شدن گروه، گرم کردیم که بلای روز قبل یا بلاهای جسمانی بدتری سرمون نیاد. که البته خوشبختانه سرپرست بعد از جمع شدن اعضا، پروسه‌ی گرم کردم رو توسط یکی از اعضا، گیرم با چند اشتباه انجام دادن.

    جالب اینجا که در کل مسیر اینقدر از من ایراد گرفته شد که تا در کل دوره‌ی کوهنوردیم اینقدر ازم انتقاد نشده بود.

    هی حالم داشت بد و بدتر میشد، غمگین و غمگین‌تر…
    می‌فهمیدم که تازه‌واردم و اون‌ها برای ثابت کردن برتری و حقانیت‌شون ناخودآگاه این کار رو انجام میدن. مسیر هم که معلوم نبود چیکار می‌خوان کنن. ۱۰ قدم می‌رفتیم، می‌ایستادیم، gps چک می‌کردیم و دوباره راه می‌افتادیم.
    خلاصه که اصلا نیافتن راه مورگل رو؛ و در مسیر قاش‌مستان صعود کردیم.

    به اولین یخچال که رسیدیم، از کل ۱۸ نفر گروه، ۳-۴ نفر کرامپون بستیم و بقیه معمولی عبور کردن.
    نمی‌دونم کار درستی بود یا نه، اما بنظرم خوبه که احتیاط کنیم. گاهی کمی ترسو باشیم، اما بیشتر زنده بمونیم.

    بالاخره تا نزدیکی قاش‌مستان رفتیم و زیر شیب منتهی به قله‌ی قاش‌مستان، جهت مسیر رو به سمت قله‌ی مورگل تغییر دادیم.
    شیب این بخش از مسیر، وحشتناک زیاد بود، پاکوب درست‌حسابی هم نداشت و به نظرم که اصلا مسیر درستی نبود. خلاصه که با هر بدبختی که بود، رسیدیم به گردنه‌ی بین دو قله.

    هنوز صبحانه نخورده بودیم و به‌شدت گرسنه بودم. مسیر سخت بود و تا همین جای مسیر نزدیک به ۶ ساعت بود که داشتیم پیمایش می‌کردیم.
    تازه باید از سمت رخِ جنوبیِ قله تراورس می‌کردیم تا قله رو دور بزنیم و از رخِ شرقیش صعود کنیم.

    • مورگل
    • گردنه‌ی بین دو قله
    • قاش‌مستان

    اگه مورگل رو نمی‌شناسید، باید بگم که تا حدود ارتفاع ۴۱۰۰ متری، شیب زیاد و ریزال داره. بعد از اون، کوه حالت دیواره‌های سنگی پیدا می‌کنه که از هر جایی اجازه‌ی عبور نمیده.

    تراورس که تموم میشه، تازه دوباره باید صعود کنی، از یک شیب بسیار تند با ریزال.

    حدود ارتفاع ۴۲۰۰-۴۳۰۰ چشمت به دیدار رخِ شرقیِ قله روشن میشه.
    اینجاست که واقعا جا می‌خوری از حجم مسیری که مونده به قله برسی!
    تازه دست‌به‌سنگ‌های مسیر شروع میشه و باید تو اون ارتفاع طی فعالیت‌های بدنی سنگین، خودت رو از سنگ‌ها بالا بکشی. (گویا مسیر بهتر هم داره که خب ما مسیر بدتر رو رفتیم. که فکر نکنم آگاهانه بود.)
    خلاصه که ساعت ۱۲ ظهر به سختی رسیدیم قله.

    چند تا عکس گرفتیم و برگشتیم پایین. بازم مسیر اشتباه، بازم برو بالا بیا پایین.
    ولی خب هرچی بود، سختی مسیر رو پشت سر گذاشته بودیم و همین «امید»، داشت ما رو پیش می‌برد.
    ساعت ۱۴:۱۵ دقیقه بالاخره بهمون اجازه دادن صبحونه بخوریم. (نهار همراه نداشتیم، چون بنا بود ساعت ۱۴ جان‌پناه باشیم، نه تازه ابتدای مسیر بازگشت از قله!)

    شیب زیاد بود، ریزال اذیت میکرد، بخشی از مسیر، سنگ‌های بزرگ و لغزنده‌ای بود که مدام زیر پاتو خالی میکرد.
    خیلی سخت با گروهی که حالا پرپر شده بود، ساعت ۱۹:۱۵ دقیقه رسیدیم جان‌پناه.
    من تحمل نداشتم، قبل از جمع کردن چادر پام رو توی آبِ یخِ نهری که از کنار چادر عبور می‌کرد گذاشتم که حقیقتا لذت‌بخش‌ترین تجربه‌ی دنیا بود.

    همه زودتر از ما چادر رو جمع کردند و رفتند. ساعت ۲۰ که ما آماده‌ی رفتن شدیم، خیلی غمگین شدم از این تنها موندن‌مون. اما خوب بود که ما دو تا هم‌دیگه رو داشتیم.

    هرچه می‌رفتیم، مسیر بیشتر کش میومد؛ تاریک بود؛ خسته بودیم و همچنان گرسنه. در راه از چند نفر از اعضا گذشتیم و ساعت ۲۱:۴۵ دقیقه رسیدیم به نیسان. منتظر موندیم بقیه هم برسن و حرکت کردیم به سمت اقامت‌گاه.

    بقیه‌ی گروه که با نیسان اول آمده و حدود ۴۰ دقیقه زودتر از ما رسیده بودن، مشغول صرف شام و استراحت بودن.
    ما هم کمی استراحت کردیم.
    از آقای موسوی و گلی خانم محصولات محلی خریدیم و ساعت ۲۲:۵۰ دقیقه به طرف شیراز به‌راه‌افتادیم. با آقای راننده‌ای که اگه یادتون باشه، اونقدر تند می‌رفت که از روی تمام سرعت‌گیرها پرواز رو تجربه می‌کردم و فرود آمدن برروی مهره‌های انتهایی ستون فقرات رو.
    آخر هم یکی از دوستان چنان در پرواز اوج گرفت که با سقف ماشین برخورد کرد و سرش جراحت برداشت. یک دعوای زیبا هم تجربه کردیم و شکایت به ۱۱۰ از راننده…
    اونقدر جو متشنج بود که در اولین ایستگاه ممکن، ساعت ۴:۲۸ دقیقه‌ی صبح پیاده شدیم.

    کلا اعضای تیم خیلی رفتار دوستانه‌ای با هم نداشتن و مدام با هم برخوردهایی می‌کردن که برای من یکی عجیب و ترسناک بود.
    ساعت ۵ رسیدیم خونه. تن‌مون پر از اضطراب و تنش بود. با تمام خستگی به سختی خوابمون برد…

    چیزهایی که از این سفر یاد گرفتم

    ۱. فقط وقتی برید صعود قله‌ای، که بدونید می‌تونید به تنهایی هم اون قله رو صعود کنید.
    با تکیه بر سرپرست یا دوست و رفیق، پا به کوه نذارید.

    تو در کوه تنهایی، گرچه با گروه باشی.

    تجربه‌ی من

    ۲. برای هر قله‌ای که تابه‌حال نرفتید، «راهنما» بگیرید. اگر با گروه هستید و اگر در مقابل‌شون احساس مسئولیت می‌کنید.
    ۳. بیشتر از ۵ نفر بهتره مورگل نرید.
    ۴. اگر می‌خواید مورگل و قاش‌مستان رو باهم صعود کنید، بهتره در کاسه‌ی زیر قله‌ی قاش‌مستان کمپ کنید؛ نه در جان‌پناه.
    ۵. اگر قراره با غریبه‌ها همنورد باشید، خودتون رو به لحاظ روحی آماده کنید.
    ۶. تو ارتفاع خوب نفس بکشید و مدام ریزه‌خواری کنید.
    ۷. کشک تو ارتفاع عالیه.
    ۸. نون‌خشک‌یزدی هم عالیه.

    المیرا

    , , , , ,
  • ۷ خوراکی برای پیشگیری و خلاصی از درد گرفتگی عضلات

    ۷ خوراکی برای پیشگیری و خلاصی از درد گرفتگی عضلات

    اگر نمی‌خواهید روز بعد از تمرین، دچار گرفتگی عضلات شوید؛ گرم کردن، سرد کردن و انجام تمرینات کششی یک اصل مهم است. اما به یاد داشته باشید مواد ریزمغذی نیز نقش بسزایی در این میان برعهده دارند. با ما همراه شوید تا ۷ نوشیدنی و غذا، جهت پیشگیری و خلاصی از درد گرفتگی عضلات، را باهم بررسی کنیم.

    منبع: adidas RUNTASTIC

    ۱. لبو

    نوشیدن ۲۵۰ میلی‌لیتر آب لبو، درست بعد از تمرین، می‌تواند تا حد زیادی از درد گرفتگی عضلات جلوگیری کند (NIH). لبو سرشار از آنتی‌اکسیدان و فیتونوترینت (مواد مغذی گیاهی) است. یک اسموتیِ سرخِ لبو، بعد از تمرین، به بازسازی عضلات کمک خواهد کرد.

    دو لیوان اسموتی لبو تزئین شده با نی و نعنا همراه با سه قاچ لبو

    ۲. کافئین

    یک شات اسپرسو قبل از شروع تمرین می‌تواند باعث عملکرد بهتر شما در اجرای حرکات ورزشی شود. اما آیا کافئین برای گرفتگی عضلات نیز مفید است؟ تحقیقات نشان می‌دهند که مصرف کافئین قبل از تمرینات ورزشی باعث کاهش گزارشات درد و گرفتگی عضلات بعد از تمرین می‌شود (NIH).

    دانه‌های قهوه و قهوه‌ی پودر شده در مخزن پودر دستگاه اسپرسو

    ۳. آلبالو

    با نوشیدن ۴۲ گرم (1.5oz) آب آلبالو قبل یا بعد از تمرین، دردهای عضلانی خود را کاهش دهید. به لطف خاصیت ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدان‌های این آب‌میوه، عضلات شما سریع‌تر از قبل بهبود و ریکاوری می‌شوند (NIH).

    تعدادی آلبالو و یک تنگ و یک لیوان پر شده از آب آلبالو

    ۴. زنجبیل

    زنجبیل دارای خاصیت ضدالتهابی است. ماده‌ی موثره‌ی جینجرول (gingerol یا گینجرول)، ماده‌ای که در زمان گزیدگی فعال می‌شود، مشابه ماده‌ی موثره موجود در آسپرین عمل می‌کند. اگر به‌طور منظم زنجبیل مصرف کنید، مخصوصا در روزهایی که ورزش می‌کنید، می‌توانید دردهای گرفتگی عضلات خود را کاهش دهید (Journal of Pain).

    یک عدد زنجبیل پوست‌کند و چند عدد زنجبیل با پوست همراه با یک قاشق چای‌خوری

    ۵. آب گوجه‌فرنگی

    کاروتنوئیدهای موجود در آب گوجه‌فرنگی می‌توانند از دردهای عضلانی جلوگیری کنند (NIH). بهتر است این نوشیدنی را قبل از شروع ورزش مصرف کنید.

    دو عدد گوجه‌فرنگی و یک عدد گوجه فرنگی قاچ شده بعلاوه‌ی یک لوان آب گوجه‌فرنگی تزئین شده با سبزیجات

    ۶. ماهی

    اسیدهای چرب امگا ۳ موجود در ماهی، روند ریکاوری و بهبود عضلات را سرعت می‌بخشند (NIH).

    ماهی پخته تزئین شده با سبزیجات و لیمو به‌همراه یک عدد چنگال

    به منظور جلوگیری از کمبود اسیدهای چرب امگا ۳، باید مکمل‌ها را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. امروزه می‌توانید از مکمل‌های غذایی گیاهی که از جلبک‌ها تهیه می‌شوند، استفاده نمایید. این مورد را با پزشک یا متخصص تغذیه‌ی خود درمیان بگذارید.

    ۷. چای سبز

    مواد شیمیایی موجود در چای سبز (پلی‌فنل‌ها)، باعث تحریک گردش خون شده که این امر سبب بازسازی سریع‌تر عضلات می‌گردد (NIH).

    یک عدد قوری در حال ریختن چای سبز درون یک فنجان سفید به همراه یک کاسه چای سبز خشک

    سخن آخر

    اگر تمرینات ورزشی شما سخت و شدید است، از این ۷ ماده‌ی غذایی غافل نشوید؛ اما فراموش نکنید که اگر درد عضلات‌تان زیاد است، می‌بایست حداقل یک روز کامل به آن‌ها استراحت دهید. همچنین می‌توانید در این مدت، برروی یک گروه دیگر از ماهیچه‌ها فعالیت و تمرین داشته باشید؛ چرا که عضلات شما برای ریکاوری به زمان نیاز دارند.

    المیرا

    , , , , , ,
  • لوازم و تجهیزات ضروری کوه‌پیمایی

    لوازم و تجهیزات ضروری کوه‌پیمایی

    استفاده از تجهیزات مناسب و دارای تاییدیه‌ی «اتحادیه‌ی جهانی کوه‌نوردی (UIAA)» نقش زیادی در بهبود کیفیت پیمایش و نجات جان افراد ایفا می‌کند. در این مقاله تلاش شده تا مهم‌ترین تجهیزات کوه‌پیمایی که به همراه داشتن آن برای شما ضروری است و همچنین نکات مهم هر بخش (چگونگی خرید و نگهداری از آن) آورده شود.

    منبع: فدراسیون کوه‌نوردی و صعودهای ورزشی

    کوله‌پشتی کوه‌نوردی (Mountaineering Backpack)

    امروزه کوله‌پشتی‌های کوه‌نوردی در اندازه و اشکال مختلف تولید می‌شوند.

    جنس پارچه و قسمت‌های مختلف کوله‌پشتی باید دربرابر سایش، پارگی و نفوذ آب مقاوم باشد.

    رنگ کوله‌پشتی برای اینکه از دور به خوبی دیده شود، بهتر است با رنگ محیط متفاوت باشد. جهت تغییر رنگ کوله‌پشتی در برنامه‌های مختلف می‌توانیم از روکش (کاور) با رنگ‌های مختلف استفاده کنیم.

    • در برف از رنگ قرمز
    • در جنگل از رنگ نارنجی یا زرد
    • در شب و محیط‌های تاریک از رنگ سفید یا شبرنگ

    حجم کوله‌پشتی براساس لیتر محاسبه می‌شود و با توجه به برنامه‌ی پیش رو تعیین می‌گردد.

    • ۱۵ لیتر: حمل لوازم مختصر یا صعود به قله (کوله‌ی قله)
    • ۲۵ تا ۴۰ لیتر: برنامه‌های یک روزه
    • ۴۰ تا ۶۵ لیتر: برنامه‌های دو و چند روزه
    • ۶۵ تا ۸۰ لیتر: برنامه‌های ویژه و خاص یا برنامه‌های زمستانی

    کوله‌پشتی انتخابی شما علاوه‌براینکه باید با اندازه‌ی قد، عرض شانه‌ها و جنسیت شما متناسب باشد، از نظر کاربرد با هم متفاوت بوده و در زمان خرید باید به این نکته توجه نمایید.

    • کوله‌پشتی کوه‌پیمایی: دارای زین و جیب‌های متعدد
    • کوله‌پشتی سنگ‌نوردی: بلند و باریک‌تر از عرض پهلوها
    • کوله‌پشتی یخ‌نوردی: بلند و کاملا ضد آب
    • کوله‌‌پشتی برنامه‌های خاص: مثل کوله‌پشتی‌های باربری، جنگل، کویر، اسکی، امداد و نجات، حمل مجروح، دره‌نوردی، حمل کودک و…
    • کوله‌پشتی کوه‌نوردی
    • کوله‌پشتی سنگ‌نوردی
    • کوله‌پشتی حمل کودک

    نگهداری از کوله‌پشتی

    • همیشه یک کاور بزرگ (یا یک گونی) جهت قرار دادن کوله‌پشتی در اتومبیل به همراه داشته باشید.
    • کوله‌پشتی خود را روی زمین خیس قرار ندهید.
    • از حمل ظروف و لیوان‌های شیشه‌ای در کوله‌پشتی خودداری کنید.
    • بعد از استفاده از کوله‌پشتی، لوازم آن را تخلیه کرده، با جارو برقی خاک آن را گرفته و با یک دستمال نم‌دار آن را تمیز کنید.
    • تلاش کنید کوله‌پشتی خود را تمیز نگه داشته تا نیاز کمتری به شستشو پیدا کند. اما در صورت نیاز به شستشو به موارد زیر دقت کنید:
      • کوله‌پشتی را با آب ولرم و بدون استفاده از مواد شوینده‌ی شیمیایی (بجز مواد مخصوص شستشوی کوله‌پشتی) بشویید.
      • کوله‌پشتی را چنگ نزنید.
      • جهت خشک کردن کوله‌پشتی، آن را بصورت وارونه، در سایه و محلی که هوا جریان دارد آویزان کنید.
      • هیچ‌گاه کوله‌پشتی را با حرارت آتش خشک نکنید.

    بیشتر بدانیم: شستشوی کوله‌پشتی کوه‌نوردی

    کفش (Boots)

    امروزه با پیشرفت ورزش کوه‌نوردی، کفش‌های متعددی با کاربردهای گوناگون ساخته می‌شوند. اما بصورت کلی کفش از سه قسمت اصلی و مهم تشکیل شده است:

    • رویه: پا را در مقابل سنگ‌ها، رطوبت و سرما حفظ می‌کند.
    • زیره: تاثیر عواملی چون لیز خوردن، احساس سرما و فشار سنگ‌ها از زیر کفش را کاهش می‌دهد.
    • ساق: باید به اندازه‌ای بلند باشد که قوزک پا را بپوشاند.

    انواع کفش‌های کوه‌نوردی

    • کفش‌های کوه‌پیمایی سبک: جهت استفاده در برنامه‌های کوه‌پیمایی و کوه‌نوردی سبک.
    • کفش‌های سه فصل: جهت استفاده در تمام فصول سال بجز زمستان.
    • کفش‌های سنگین: در برنامه‌های زمستانی و صعودهای بلند استفاده می‌شوند. دارای انواع تک‌پوش، دوپوش و سه‌پوش هستند و جنس رویه‌ی آن‌ها از فایبرگلاس و پارچه‌ی تنفسی ساخته می‌شود.
    • کفش‌های سنگ‌نوردی: در ورزش سنگ‌نوردی و جهت صعود از دیواره‌ها بکار می‌رود.
    • کفش کوه‌پیمایی سبک
    • کفش سنگ‌نوردی
    • کفش سنگین کوه‌نوردی زمستانه

    نکات مهم
    هنگام خرید کفش، باید سایز کفش را بعد از پوشیدن جوراب مخصوص کوه‌نوردی بررسی نمایید.
    در یک برنامه‌ی کوه‌نوردی یا کوه‌پیمایی سنگین، از کفش‌های نو که تا الان نپوشیده‌اید، استفاده نکنید.
    بند کفش را در زمان صعود، در قسمت پنجه محکم‌تر و در قسمت ساق آزادتر بسته و در زمان پایین آمدن، هر دو قسمت را محکم ببندید.

    عینک (Goggles)

    ویژگی‌های مهم عینک کوه‌نوردی

    • استاندارد و ساخته‌شده توسط برندهای معتبر.
    • سبک و مقاوم.
    • دارای فریم بزرگ به میزانی که تمام چشم و اطراف آن را بپوشاند.
    • دارای محافظ در کناره‌های عینک جهت محافظت از چشم در زمان کولاک و طوفان.
    • دارای جعبه‌ی مخصوص نگهداری.
    • دارای بند حمایت.
    • برخورداری از فیلتر ماورا بنفش (UV400) جهت محافظت در برابر اشعه‌ی ماورا بنفش در اثر تابش مستقیم نور خورشید ویا انعکاس آن از سطح برف.
    • برخورداری از فیلتر پلارایز (Polarizer) جهت حذف نورهای خیره‌کننده و مزاحم.
    • دارای خاصیت فتوکرومیک (Photochromic) جهت تنظیم شدت نور.
    • دارای خاصیت هیدروفوبیک (آب‌گریز یا Hydrophobe) جهت کاهش قدرت چسبندگی قطرات آب.

    پوشاک (Clothing)

    پوشاک در زمان پوشیدن به ۳ لایه‌ی کلی تقسیم می‌شود:

    • لایه‌ی زیرین: پوششی که با پوست بدن در تماس است و بهتر است از جنس پلی‌استر و کاملا بهداشتی ساخته شده باشد.
    • لایه‌ی میانی: دارای خاصیت تنفسی مناسب به نحوی که گرمای مورد نیاز بدن را حفظ و گرمای اضافی را خارج کند.
    • لایه‌ی رویی: پوشش عایق و محافظ لایه‌های زیرین و میانی در برابر عوامل مختلفی مثل سرما، رطوبت، باد و…

    ویژگی‌های مهم پوشاک کوهستان

    • سبک و مقاوم
    • رنگ مخالف با محیط
    • خشک شدن سریع (پارچه‌های پلی‌استر)
    • تنفس مناسب
    • نگه‌دارنده‌ی گرما به میزان مطلوب
    • مقاوم در مقابل عوامل مختلف جوی مثل سرما، رطوبت، باد و…
    • اندازه‌ی مناسب (نه خیلی جذب و نه خیلی گشادتر از بدن)

    انواع پوشاک

    پلار

    پارچه‌ای از جنس پلی‌استر و الیاف مصنوعی، نسبتا سبک و مقاوم، در صورت خیس شدن سریع خشک شده، بو نمی‌گیرید و گرمای بدن را در لابه‌لای خود حفظ می‌کند.

    گورتکس (Gore-Tex)

    قطر منافذ این نوع پارچه ۰٫۲ میکرون است؛ درنتیجه قطرات آب که بزرگتر از این اندازه هستند از آن عبور نکرده اما مولکول‌های بخار آبِ بدن که کوچکتر از این اندازه هستند، براحتی از آن خارج می‌شود.
    پوشاک گورتکس که معمولا از ۳ لایه تشکیل شده، باعث خروج بخار تعرق بدن و جلوگیری از نفوذ رطوبت و باد به داخل می‌شود.

    پوشاک پر (Down Clothing)

    پوشاکی ساخته شده از پر پرندگان یا الیاف مصنوعی، بسیار سبک و کم حجم، خیلی سریع خیس شده و خیلی دیر خشک می‌شود؛ به همین علت بیشتر در زمان استراحت، شب‌مانی و بیواک استفاده می‌شود.

    پوشیدن چند لایه‌ی پوشاک به مراتب مناسب‌تر از پوشیدن یک لایه لباس ضخیم است. چرا که با تغییر دما و آب‌وهوا می‌توانید با کم‌وزیاد کردن لایه‌ها، بهترین شرایط را برای بدن خود فراهم نمایید.

    ظرف آب

    قمقمه

    جنس مناسب آن از آلومینیوم ساخته شده؛ چرا که علاوه بر سبکی، تغییری در طعم و بوی آب ایجاد نمی‌کند. برای حفظ دما، بهتر است از کیسه‌ی مناسب قمقمه به همراه آن استفاده شود.

    کیسه‌آب (Camel Bag)

    کیسه‌آب یا کمل‌بگ با برخورداری از یک کیسه که در کوله‌پشتی قرار می‌گیرد و یک لوله انتقال آب، حمل و دسترسی راحت‌تری به آب ایجاد می‌کند. اما مدیریت سخت آب مصرفی، احتمال سوراخ شدن و همچنین سختی خشک کردن آن بعد از استفاده، از اشکالات این روش برای حمل آب است.

    در فصول و آب‌وهوای خیلی سرد و خیلی گرم، بعد از مصرف آب، جهت جلوگیری از یخ‌زدگی یا گرم شدن آب درون لوله، آن را به داخل کیسه‌آب برگردانید.

    چراغ پیشانی

    چراغ پیشانی، هدلایت (Headlight) یا هدلامپ (Headlamp) جهت پیمایش در شب و مسیرهای تاریک برروی پیشانی یا کلاه کاسکت نصب می‌شود. در هنگام خرید باید به وزن، برد (محدوده) نور و میزان ظرفیت و نگهداری شارژ باتری آن دقت کنید.

    زیرانداز (Karrimat)

    امروزه زیراندازها (Sleeping Mat) بسته به نوع و فصل استفاده به اشکال و از مواد مختلفی ساخته می‌شوند. برای تهیه‌ی یک زیرانداز مناسب باید به ویژگی‌های زیر دقت کنید:

    • حجم زیرانداز: بعد از جمع شدن، هرچه فضای کمتری اشغال کند، حمل آن راحت‌تر خواهد بود.
    • وزن زیرانداز: هرچه سبک‌تر بهتر.
    • ضد آب و عایق رطوبت و سرما: این نکته برروی نوع کیسه‌خواب شما تاثیر دارد.
    • زیرانداز آکاردئونی
    • زیرانداز بادی

    دستکش (Gloves)

    جهت محافظت از دست‌ها در مقابل سرما و عوامل جوی دیگر، با توجه به آب‌وهوا و نوع برنامه، از دستکش‌های مناسب و مخصوصی استفاده می‌شود. اما به‌طور کلی شما نام ۳ نوع دستکش را بیشتر می‌شنوید:

    • دستکش بیس
    • دستکش پر
    • دستکش گورتکس
    • دستکش بیس
    • دستکش پر + گورتکس
    • مکانیزم دستکش گورتکس

    کلاه

    کلاه آفتابی

    جهت محافظت سر و صورت در مقابل گرما و تابش مستقیم نور خورشید استفاده می‌شود. رنگ‌های روشن، گرما را به خود جذب نکرده و جنس پلی‌استر آن که تنفس‌پذیری خوبی داشته باشد، مناسب‌تر است.

    کلاه پلار

    جهت محافظت سر در مقابل سرما بکار می‌رود و باعث حفظ گرمای سر می‌شود. شما می‌توانید با توجه به میزان سرما و شرایط محیط از هدبند نیز استفاده کنید.

    گتر (Gaiter یا Guêtre)

    در مناطقی که ارتفاع برف یا گل‌ولای بیشتر از ساق کفش شماست، جهت جلوگیری از ورود برف، گِل یا اشیاء مختلف به داخل کفش، از گتر (ساق‌پوش) استفاده می‌کنیم.

    گترها اندازه، جنس و ساختار مختلفی دارند اما عموما با نام‌های ساده، کوتاه، بلند، یک‌ یا دو لایه و سوپرگتر شناخته می‌شوند. بصورت کلی با استفاده از یک زیپ ویا چسب باز شده و بعد از قرارگیری برروی ساق پا و کفش بوسیله‌ی تسمه یا سیم (زیر کفش) و سگک به کفش متصل می‌شود.

    پانچو (Rain Poncho یا شنل باران)

    پوششی بسیار سبک و کاملا ضد آب که در زمان بارندگی استفاده می‌شود. بهتر است از انواعی که کوله‌پشتی را نیز پوشش می‌دهد استفاده کنید. اندازه‌ی آن باید متناسب با سایز شما + کوله‌پشتی و بلندی آن تا زیر زانو باشد.

    یکی از اشکالات پانچو این است که بعلت ضد آب بودن آن، در پیمایش و فعالیت‌های سنگین در اثر تنفس و تعرق بدن، از داخل خیس می‌شود.

    چراغ خوراک‌پزی (Backpacking Stoves)

    جهت پخت‌وپز، گرم کردن غذا، تهیه‌ی چای، آب کردن برف و… استفاده می‌شود. چراغ‌های خوراک‌پزی در انواع مختلف و با سوخت‌های متفاوتی مثل گاز، بنزین یا الکل در بازار وجود دارند؛ اما بصورت کلی از دو قسمت مخزن سوخت و سرشعله تشکیل شده‌اند.

    حتی‌الامکان از چراغ خوراک‌پزی در داخل چادر استفاده نکنید. چرا که باعث مصرف اکسیژن داخل و خفگی شده (در صورت بسته بودن منافذ) ویا در اثر بی‌احتیاطی منجره به آتش‌سوزی خواهد شد.

    کتری

    کتر‌ی‌های کوه‌نوردی بسیار سبک و کم‌حجم هستند و به جهت داشتن سطح تماس زیاد با شعله و قطر کم بدنه، با صرف انرژی کمتری می‌توانید برف را ذوب کرده یا آب را بجوش بیاورید.

    فلاسک

    فلاسک‌های کوه‌نوردی از مخزن داخلی شیشه‌ای ساخته نمی‌شوند و هر دو جدار داخلی و بیرونی از جنس استیل هستند. نکاتی که باید در هنگام خرید یک فلاسک به آن دقت داشته باشید:

    • وزن: هرچه سبک‌تر، بهتر.
    • میزان زمان نگهداری آب جوش و آب سرد یا یخ.

    با استفاده از روکش پارچه‌ای فلاسک می‌توانید میزان زمان نگهداری گرما یا سرمای داخل آن را افزایش دهید؛ همچنین بعنوان ضربه‌گیری برای فلاسک عمل می‌کند؛ چرا که بسیاری از فلاسک‌ها با ضربه‌های شدید، خاصیت نگهداری گرما یا سرمای خود را از دست می‌دهند.

    ظرف غذا (Tableware)

    ظروفی که جهت تهیه یا سرو غذا می‌توانید از آن استفاده کنید، انواع و اقسام بسیار زیادی دارند که با توجه به نوع نیاز شما می‌توانید انواع مختلف آن را تهیه نمایید. اما مثل بیشتر لوازم کوه‌نوردی دیگر، در زمان خرید، به وزن، حجم و میزان مقاومت آن‌ها دقت کنید.

    نی تصفیه آب

    این نی جهت تصفیه‌ی آب رودخانه، چشمه یا منابع طبیعی دیگر استفاده می‌شود. جهت اطلاع از موارد مجاز استفاده و قدرت تصفیه‌ی آن باید کاتالوگ محصول را مطالعه نمایید.

    کیت کمک‌های اولیه (First Aid Kit)

    یکی از ضروری‌ترین مواردی که هر شخص باید به همراه داشته باشد، کیت کمک‌های اولیه است. بهتر است از کیت‌های آماده‌ی SOS استفاده کنید؛ اما می توانید لوازم پزشکی داخل آن را با توجه به نوع برنامه انتخاب نمایید. در اینجا بصورت مختصر به لوازم ضروری درون یک «کیت کمک‌های اولیه» اشاره شده است:

    • پودر همواستاتیک یا هموگاز (جهت انعقاد سریع خون).
    • اسپری شتستشو و ضدعفونی زخم، پد الکلی، ژل آنتی‌باکتریال.
    • تیغ جراحی، پنبه هیدروفیل استریل، گاز استریل، دستمال ۳ گوش، باند نواری ۳، ۵ و ۷ سانتی‌متری، پنس، قیچی کوچک، چسب بانداژ، چسب بخیه، چسب زخم، باند کشی، دستکش یک‌بارمصرف.
    • تب‌سنج یا دماسنج بدن.
    • داروهای عمومی و شخصی.

    کیت بقا (کیف لوازم ضروری)

    علاوه بر کیت کمک‌های اولیه، کیت بقا نیز یکی از لوازمی است که هر کوه‌نورد باید با خود به همراه داشته باشد. در زیر لیست برخی از لوازم مورد نیاز آورده شده است:

    • غذاهای خشک فاسدنشدنی.
    • دستمال مرطوب، زیپ‌کیپ، فویل آلومینیومی، پتوی نجات، چند عدد کیسه نایلون، لوازم بهداشتی.
    • نخ و قلاب ماهیگیری، قیچی کوچک، ناخن‌گیر، نخ و سوزن، سنجاق قفلی، ۱۰ متر نخ یا بند با قطر ۳ میلی‌متر.
    • آتش‌زنه، چخماق آتش‌زنه، فشفشه (موشکی)، کبریت ضدآب، شمع کوچک.
    • قطب‌نما، مداد، کاغذ و خودکار، لوازم اعلام خبر.
    • سوت، آچار نینجا، آیینه کوچک، چاقوی چند منظوره.
    • باتری اضافی چراغ‌قوه، بند کفش اضافه، جوراب اضافه.

    کبریت را داخل کاغذ یا روزنامه پیچیده و بعد از گذاشتن آن داخل یک کیسه‌ی نایلونی، آن را با نخ ببندید.
    همیشه دو کبریت یکی در کوله‌پشتی و یکی در جیب لباس‌تان به همراه داشته باشید.

    لوازم بهداشتی

    علاوه بر لوازم بهداشتی مختصری که در کیت بقا آماده کردیم، بهتر است موارد زیر را نیز بعنوان لوازم بهداشتی به همراه داشته باشید:

    • کرم ضد آفتاب با حداقل ضریب حفاظتی ۳۰ (SPF 30 به بالا)
    • دستمال کاغذی یا پارچه‌ای
    • صابون خمیری
    • مسواک

    باتون (Trekking Pole)

    باتون یا باتوم (غلط مصطلح) که با نام‌های چوب یا عصای کوه‌نوردی نیز شناخته می‌شود، جهت پیمایش مسیرهای شیب‌دار ویا کمک به برف‌کوبی استفاده می‌گردد. در زیر اجزای اصلی باتون آورده شده است که هنگام خرید باید به آن‌ها دقت کنید:

    • بند حمایت: تسمه‌ای قابل تنظیم در قسمت بالایی باتون که در هنگام پیمایش، دست از زیر داخل آن قرار گرفته تا فشار وارده بر مچ دست، تقسیم و پخش شود.
    • دسته‌ی باتون: محل قرارگیری دست در هنگام پیمایش که جنس این قسمت از نظر خشکی و نرمی، میزان سرد شدن، جذب تعرق کف دست‌ها و… باید مورد توجه قرار گیرد.
    • بدنه‌ی اصلی: معمولا از ۲ یا ۳ قطعه از جنس آلیاژ آلومینیوم یا فیبر کربن تشکیل شده، در برابر فشار و خم شدن مقاوم بوده و با چرخاندن هر قطعه ویا با استفاده از کلیپس‌های قفل‌شونده، باز و بسته می‌شوند.
    • گُل باتون: قطعه‌ای پلاستیکی که در قسمت پایین باتون مانع از فرو رفتن بیش‌ازحد باتون در برف یا خاک نرم می‌گردد.
    • سخمه: در انتهای پایینی باتون قرار داشته و مدام با سطح زمین در تماس است. سخمه باید از جنسی بسیار مقاوم و سخت تهیه شده باشد.
    • محافظ سخمه: قطعه‌ای پلاستیکی که جهت ایمنی بیشتر و جلوگیری از آسیب زدن به لوازم ویا اشخاص در هنگام نصب باتون روی کوله برروی سخمه قرار می‌گیرد.

    هیچ‌گاه مفاصل و اتصالات باتون را روغن‌کاری نکنید. چراکه این مفاصل در اثر لغزندگی روغن، محکم نمی‌شوند.

    طناب انفرادی

    طناب انفرادی مورد نیاز کوه‌پیمایی، طنابی است به قطر ۷ میلی‌متر و طول ۶ متر.
    طناب‌ها باید حتما تاییدیه‌ی «اتحادیه‌ی جهانی کوه‌نوردی (UIAA)» را داشته و بهتر است از استاندارد «اتحادیه‌ی اروپا (CE)» نیز برخوردار باشند.

    طناب‌ها از نظر نوع ساخت به دو دسته‌ی کشسان (داینامیک یا Dynamic) و ناکشسان (استاتیک یا Static) تقسیم می‌شوند. طناب انفرادی کوه‌پیمایی باید از نوع کشسان یا داینامیک باشد.

    نگهداری از طناب

    • گره‌های طناب خود را بعد از هر بار استفاده باز کنید.
    • طناب خود را درون یک کیسه که منافذ عبور هوا داشته باشد، به دور از گردوخاک، در یک محل خشک و در سایه نگه‌داری کنید. طناب خود را زیر لوازم دیگر قرار ندهید.
    • طناب خود را به مدت زیاد، در معرض نور مستقیم خورشید قرار ندهید.
    • مراقب باشید روی طناب پا گذاشته نشود.
    • مراقب باشید طناب شما روی لبه‌ی تیز سنگ‌ها قرار نگیرد. چنانچه روکش طناب آسیب ببیند و هسته‌ی آن که به رنگ سفید است آشکار شود، هشدار جدی برای تعویض طناب است.
    • با مواد شوینده‌ی شیمیایی طناب خود را نشویید. جهت شستشوی طناب فقط از آب ولرم و محلول‌های مخصوص شست‌شوی طناب استفاده کرده و پس از شستشو، آن را در مجاورت باد، در سایه و به دور از حرارت و نور خورشید خشک کنید.
    • طناب خود را به هیچ‌کس قرض ندهید. برای طناب خود یک دفترچه درست کرده و تمام تاریخ‌ها و موارد استفاده از آن را یادداشت نمایید.
    • از طناب خود بجز موارد کوه‌نوردی استفاده نکنید.

    کارابین (Carabiner یا Karabiner)

    کارابین‌ها از آلیاژ آلومینیوم ساخته می‌شوند و وسیله‌ایست برای اتصال ابزار کوه‌نوردی به هم.
    کارابین‌ها، انواع و اشکال مختلف و کاربردهای متفاوتی دارند که نوع دی (D) و گلابی آن مرسوم‌تر هستند.

    روی کارابین‌ها حتما باید علائم استاندارد «اتحادیه‌ی جهانی کوه‌نوردی (UIAA)» و استاندارد «اتحادیه‌ی اروپا (CE)» حک شده باشد. همچنین مقاومت کارابین (میزان وزن و فشاری که می‌تواند تحمل کند) برروی بدنه‌ی آن نوشته شده که باید به آن توجه کنید.

    از پرتاب کارابین و دیگر ابزارهای فنی خودداری کنید. چرا که در زمان اصابت با زمین، ممکن است از داخل دچار شکستگی شده و قابل دیدن نباشد.

    بیشتر بدانیم: کدام کارابین مناسب شماست؟

    هابیل

    ,
    , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,
  • اصطلاحات و بخش‌های مختلف کوه در کوه‌نوردی

    اصطلاحات و بخش‌های مختلف کوه در کوه‌نوردی

    کوه‌نوردان هنگام تعریف کردن خاطرات یا اشاره کردن به آدرس‌های کوهستان، از زبان و اصطلاحات خاص خودشان استفاده می‌کنند. همچنین، در زمان بروز حادثه و درخواست امداد، با شناخت بخش‌های مختلف کوه می‌توانید راحت‌تر و بهتر موقعیت خود را گزارش دهید.
    در این مقاله با بخش‌های پایه و ابتدایی کوه آشنا خواهیم شد.

    منابع: فدراسیون کوه‌نوردی و صعودهای ورزشی – WIKIPEDIA

    کوه (Mountain) و تپه (Hill)

    برجستگی و بلندی‌هایی که نسبت به زمین‌های اطراف خود بیشتر از ۶۰۰ متر ارتفاع داشته باشند، «کوه» و کمتر از ۶۰۰ متر «تپه» نامیده می‌شوند. کوه‌ها معمولا دارای شیب تند و بیشتری نسبت به تپه‌ها هستند.

    کوه آرارات بزرگ و کوه آرارات کوچک (ترکیه)
    تپه‌های شکلاتی (جزیره‌ی بُهُل در فیلیپین)

    قله (Top, Peak, Summit)

    بلندترین نقطه‌ی کوه را قله می‌نامند. برخی از کوه‌ها دارای چند قله هستند که بلندترین آنها قله‌ی اصلی و قله‌های کوتاه‌تر آن قله‌های فرعی نامیده می‌شوند.

    قله‌ی دماوند (ایران)
    قله‌ی البروس (روسیه)
    قله‌ی اصلی: قله‌ی غربی با ارتفاع ۵۶۴۲ متر از سطح دریا
    قله‌ی فرعی: قله‌ی شرقی با ارتفاع ۵۶۲۱ متر از سطح دریا

    یال (Ridge) و خط‌الراس (Divide)

    یال محل اتصال دو دامنه‌ی شیب‌دار در بالاترین نقطه است و به بلندترین یال که معمولا بین دو قله واقع شده و محل تقسیم آب باران است، خط‌الراس گفته می‌شود.
    در توپوگرافی با نام‌های آب‌پخشان (Water Divide)، Ridgeline، Drainage Divide، Watershed، Water Parting یا Height of Land شناخته می‌شود.

    آب‌های سرازیر شده در دو طرف خط‌الراس اصلی به دو حوزه‌ی آب‌ریز جداگانه وارد می‌شوند؛ درحالی‌که در خط‌الراس‌های فرعی، آب‌های دو سوی خط‌الراس درنهایت به هم پیوسته و در یک حوزه‌ی آب‌ریز جاری می‌شوند.

    معمولا در زبان عامیانه به خط‌الراس اصلی، «خط‌الراس» و به خط‌الراس‌های فرعی، «یال» گفته می‌شود.

    خط‌الراس اصلی کوه پیرین (بلغارستان)
    یال بین کوه Otensho و کوه Tsubakuro
    واقع در رشته‌کوه هیدا یا آلپس شمالی (ژاپن)

    خط‌القعر (Valley Line)

    خط‌القعر، ژرف‌گاه (Trough Line) یا تالوِگ (Thalweg یا Talweg) خطی فرضی است که از بهم پیوستن عمیق‌ترین نقاط بستر یک رودخانه یا دره تشکیل می‌شود؛ که معمولا از خط‌الراس یا قله شروع شده و به سمت پایین ادامه دارد.

    گردنه (Pass)

    پایین‌ترین و کم‌ارتفاع‌ترین ناحیه‌ی خط‌الراس را گردنه یا گذرگاه می‌نامند. معمولا برای عبور از رشته‌کوها، از گردنه بعنوان راحت‌ترین مسیر استفاده می‌شود.

    دره (Valley)

    دره محل اتصال دو دامنه‌ی شیب‌دار در پایین‌ترین نقطه است که معمولا محل عبور رودخانه‌های دائمی یا فصلی هستند.

    صخره (Rock)

    سنگ یکپارچه و بزرگی که با یک طول طناب (۵۰ متر) بتوان آن را صعود نمود، صخره نامیده می‌شود.

    صخره‌ای واقع در کوه سبلان (ایران)

    دیواره (Wall یا Escarpment)

    مناطقی از جنس سنگ‌های یکپارچه که برای صعود آن به بیش از یک طول طناب (۵۰ متر) نیاز باشد.

    دیواره‌ی قله‌ی مورگل (رشته‌کوه دنا)
    هایقر (فیروزآباد)

    گُرده (Flank یا Arête)

    یال‌هایی باریک با شیب زیاد، معمولا از جنس سنگ و صخره که دو دره را از هم جدا می‌کند.

    مسیر پاکوب (Path) و مالرو

    در مناطق کوهستانی، به مسیرهایی که در اثر رفت‌وآمد انسان (کوه‌پیمایان و کوه‌نوردان) ایجاد شده باشد، «پاکوب» و به مسیرهایی که بعلت عبور حیوانات اهلی بوجود آمده، «مالرو» گفته می‌شود.

    مسیرهای پاکوب در زبان انگلیسی با نام‌های Trail, Track, Footpath, Walking Trail, Nature Trail شناخته می‌شود.

    مارپیچ یا زیگزاگ (Zigzag)

    بیشتر کوه‌پیمایان برای بالا رفتن یا پایین آمدن از شیب‌های تند، جهت کاهش شیبِ مسیر، بصورت مارپیچ (به سمت چپ و راست، متمایل به بالا یا پایین) حرکت می‌کنند؛ که به این نوع مسیرها، زیگزاگ گفته می‌شود.

    کمربُر، بغل‌بُر یا تراورس (Traverse)

    حرکت عرضی در یک مسیر تقریبا افقی بدون تغییر در ارتفاع را «تراورس»، «کمربر» یا «بغل‌بر» می‌گویند.

    شن‌اسکی

    در برخی از شیب‌ها تعداد سنگ‌ریزه‌ها به میزانی است که کفش تا نیمه یا بیشتر در آن فرو می‌رود؛ از این مناطق برای پایین آمدن سریع‌تر و راحت‌تر استفاده می‌شود. به روش پایین آمدن در این نوع سنگ‌ریزه‌ها، «شن‌اسکی» می‌گویند.

    شن‌اسکی در محیط طبیعی کوهستان تغییر ایجاد کرده و جهت حفظ محیط زیست، استفاده از این روش توصیه نمی‌شود.

    جان‌پناه، پناهگاه و قرارگاه

    جان‌پناه (Refuge Hut) ساختمانی است کوچک در ارتفاعات نسبتا بالا، معمولا تنها بوسیله‌ی پیاده‌روی قابل دسترس است و با کمترین امکانات جهت اقامت‌های اضطراری استفاده می‌شود.

    پناهگاه (Shelter) ساختمانی است بزرگ‌تر از جان‌پناه، واقع در ارتفاعات متوسط که از آن به‌عنوان محل اسکان و استراحت کوه‌پیمایان و کوه‌نوردان استفاده می‌شود.

    قرارگاه (مجتمع کوه‌نوردی) ساختمان و پناهگاهی است مجهز و دارای امکانات اولیه مانند برق، آب و…

    جان‌پناه و پناهگاه در زبان انگلیسی با نام‌های زیادی شناخته می‌شود.
    از جمله: Mountain Hut, Alpine Hut, Mountain Shelter, Mountain Refuge, Mountain Lodge, Mountain Hostel.

    جان‌پناه Goûter (فرانسه)
    پناهگاه دماوند (ایران)

    هابیل

    , , , , , , , , , , , , , , ,
  • ۱۵ گره پایه و ضروری + کاربردهای آن

    ۱۵ گره پایه و ضروری + کاربردهای آن

    اگر اهل صعودهای ورزشی هستید، در رشته‌هایی همچون صخره‌نوردی، غار یا دره‌نوردی ویا حتی کوه‌نوردی، همیشه با گره‌ها سروکار خواهید داشت. در این مقاله ۱۵ گره پایه و ضروری برای شروع صعودها یا فرودهای هیجان‌انگیز شما آورده شده است. یادگیری بیشتر این گره‌ها در دوره‌های مختلف «فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی» اجباری هستند.
    باید توجه داشته باشید که ممکن است برخی از گره‌ها از روش‌های دیگری نیز اجرا شوند؛ اما مهم این است که شما این تکنیک‌ها را تا حدی تمرین کنید که حفظ شده و بتوانید آنها را با چشمان بسته اجرا کنید.

    منابع: PETZL – فدراسیون کوه‌نوردی و صعودهای ورزشی – ANIMATED KNOTS

    آنچه در این مقاله خواهیم خواند:

    1. گره سردست یک‌لا
    2. گره سردست دولا
    3. گره دو سر طناب یک‌لا
    4. گره دو سر طناب دولا
    5. گره هشت سردست
    6. گره هشت
    7. گره هشت تعقیب
    8. گره هشت خرگوش
    9. گره بولین + گره پشتیبان
    10. گره بولین دولا
    11. گره خودحمایت
    12. گره حمایت
    13. گره پروانه
    14. گره اتوبلاک
    15. گره پروسیک
    16. گره تسمه

    اخطار
    این مقاله تنها جهت راهنمایی و یادآوری گره‌ها تهیه شده است.
    لازم است قبل از استفاده از این گره‌ها، دستورالعمل استفاده از هر ابزار را مطالعه و کاملا آن را درک کرده باشید.
    قبل از استفاده از تکنیک‌های زیر، برای اطمینان از اجرای ایمن آن، از مربی خود یا یک متخصص مشورت و آموزش بگیرید.

    گره سردست یک‌لا

    نام‌های دیگر

    • Flat Overhand Bend
    • Overhand Knot

    کاربرد

    • اتصال دو طناب به هم

    این گره بعد از وارد شدن فشار به آن، بسیار سفت و محکم می‌شود.

    گره سردست دولا

    نام‌های دیگر

    • Double Overhand Stopper

    کاربرد

    • ایجاد یک استاپر نسبتا بزرگ و قابل اعتماد در انتهای طناب

    گره دو سر طناب یک‌لا

    نام‌های دیگر

    • گره فیشرمن (Fisherman’s Knot)
    • فیشرمن (Fisherman)
    • ماهیگیر یک‌لا

    کاربرد

    • اتصال دو سر طناب هم‌قطر به یکدیگر

    گره دو سر طناب دولا

    نام‌های دیگر

    • دبل فیشرمن (Double Fisherman)
    • ماهیگیر دولا

    کاربرد

    • اتصال دو سر طناب به یکدیگر با اطمینان بیشتر نسبت به گره دو سر طناب یک‌لا
    • اتصال دو سر طناب غیرهم‌قطر به یکدیگر (با اختلاف یک سایز)

    گره هشت سردست

    نام‌های دیگر

    • اِیت سردست
    • Figure 8 Knot

    کاربرد

    • ایجاد یک استاپر سریع و راحت

    گره هشت

    نام‌های دیگر

    • هشت یک‌لا
    • اِیت (8)
    • Figure-Eight Knot for the Anchor
    • Figure of Eight

    کاربرد

    • ایجاد حلقه جهت اتصال سر طناب به کارابین
    • ایجاد حلقه دور منقار و بلوک سنگی جهت ایجاد کارگاه
    • استفاده به‌عنوان حلقه‌ی خود حمایت (در کوه‌پیمایی)

    گره هشت تعقیب

    نام‌های دیگر

    • Retraced Figure of Eight
    • Figure-Eight Knot for Tying in

    کاربرد

    • ایجاد گره هشت در حلقه‌ی بسته
    • اتصال طناب به هارنس

    گره هشت خرگوش

    نام‌های دیگر

    • هشت سر خرگوشی
    • بانی (Bunny)

    کاربرد

    • اتصال به کارگاه در هنگام فرود
    • اتصال طناب به دو کارگاه و تراز کردن آن در مسیر ثابت عمودی و مسیر تراورس

    گره بولین + گره پشتیبان

    نام‌های دیگر

    • دبل بولین (Double Bowline)
    • Bowline + Backup

    کاربرد

    • باز شدن راحت‌تر نسبت به گره هشت
    • اتصال به سینه‌ی نفر صعود کننده و ایجاد کارگاه طبیعی

    ایجاد گره پشتیبان ضروری است. (به عنوان مثال: با یک گره سردست دولا)

    گره بولین دولا

    نام‌های دیگر

    • بولین خرگوش
    • بولین وسط طناب
    • Bowline on a Bight

    کاربرد

    • باز شدن راحت‌تر نسبت به گره هشت خرگوش بعد از اعمال فشار زیاد

    گره خودحمایت

    نام‌های دیگر

    • Clove Hitch
    • Mastwurf

    کاربرد

    • ثابت کردن طناب خودحمایت در محل کارگاه و برروی کارابین

    گره حمایت

    نام‌های دیگر

    • Munter Hitch
    • Italian Hitch
    • Halfmastwurf

    کاربرد

    • حرکت با اصطکاک؛ بدون قفل شدن طناب
    • حمایت صعودکننده یا فرود

    گره پروانه

    نام‌های دیگر

    • باترفلای (Butterfly)

    کاربرد

    • جداسازی قسمت آسیب‌دیده‌ی طناب
    • تراز کردن دو کارگاه جدا با فاصله‌ی زیاد به کمک گره هشت

    گره پروانه یکی از معدود گره‌هایی‌ست که کمترین تاثیر برروی کاهش قدرت طناب دارد.

    گره اتوبلاک

    نام‌های دیگر

    • Autoblock

    کاربرد

    • قفل‌شونده در هر دو جهت بالا و پایین
    • آزادسازی راحت

    گره پروسیک

    نام‌های دیگر

    • Prusik

    کاربرد

    • خودحمایت در هنگام فرود
    • قفل‌شوند در هر دو جهت بالا و پایین

    گره تسمه

    نام‌های دیگر

    • Water Knot

    کاربرد

    • اتصال دو تسمه به هم

    یادگیری گره‌های دیگر

    اگر علاقه‌مند به یادگیری گره‌های ملوانی، گره‌های ماهی‌گیری یا دیگر گره‌های مورد استفاده در صعودهای ورزشی هستید، وب‌سایت ANIMATED KNOTS مجموعه‌ی کاملی از انواع گره، همراه با آموزش‌های تصویری، در اختیار شما می‌گذارد.
    آیا گره‌ای می‌شناسید که بهتر است در این مقاله آورده شود؟ آن را با ما در میان بگذارید.

    هابیل

    ,
    , , , , , , , , , , , , ,
  • انتخاب بهترین کیسه‌خواب

    انتخاب بهترین کیسه‌خواب

    هیچ کیسه‌خوابی وجود ندارد که برای همه مناسب باشد اما شما می‌توانید با درنظر گرفتن چند نکته‌ی ساده، یک کیسه‌خواب مخصوص و متناسب با بدن خود، پیدا کنید. تامین آسایش و ریکاوری مورد نیاز شما، برای پیمایش روز بعد، هدف اصلی یک کیسه‌خواب خوب است و این دقیقا همان چیزی است که برای سال‌ها شب‌مانی در طبیعت به آن نیاز دارید.
    قبل از اینکه نظر دیگران ویا قیمت کیسه‌خواب‌ها را بررسی کنید، موارد دیگری هستند که باید به آنها توجه کنید. قبل از همه چیز باید بدانید که از کیسه‌خواب خود، چه نوع استفاده‌هایی خواهید داشت؟ نوع و وسیله‌ی پیمایش شما چگونه است؟ و با چه نوع آب‌وهوایی سروکار دارید؟
    با ما همراه شوید تا علاوه بر بررسی نکات مهم در انتخاب بهترین کیسه‌خواب، با برند سی‌توسامیت و مدل‌های کیسه‌خواب این شرکت بیشتر آشنا شویم.

    منبع: SEA TO SUMMIT

    نوع فعالیت

    نوع فعالیت موردنظر شما رابطه‌ی مستقیمی با نوع کیسه‌خواب انتخابی شما دارد.
    اگر قصد کوهنوردی و صعود به قله را دارید، کیسه‌خواب شما باید تا جای ممکن سبک و جمع‌وجور باشد. مثل سری‌های اسپارک (Spark) و فِلیم (Flame) برند سی‌توسامیت.
    اما اگر اهل آب‌نوردی هستید، یک کیسه‌خواب تکنیکالِ الیاف مصنوعی -مانند سری‌های تریل‌هد (Trailhead) و کووست (Quest)- می‌تواند تضمینی برای حفاظت از شما در برابر شرایط مرطوب باشد.

    برای اینکه بتوانید بهترین و مناسب‌ترین لوازم خواب را برای خود انتخاب کنید، باید ۳ فعالیت اصلی خود را مشخص کنید. شما می‌توانید برای هر نوع فعالیتی، یک ست هماهنگ از تجهیزات خواب را انتخاب کنید؛ از طبیعت‌گردی و بک‌پکینگ گرفته تا کوهنوردی و سفر با دوچرخه و حتی آفرود…

    درجه‌ی گرمایش کیسه‌خواب

    اگر قرار باشد کیسه‌خواب شما فقط یک کار انجام دهد، آن کار زنده نگه‌داشتن شماست. یک کیسه‌خواب باید بتواند شما را از هیپوترمی و دیگر خطرات سرمازدگی محفوظ نگه دارد.
    همچنین کیسه‌خواب شما باید به اندازه‌ای گرم باشد که در تمام طول شب مانع از لرزیدن شما شود. یک خواب با کیفیت پایین می‌تواند کل سفر شما را به یک خاطره‌ی بد و ملال‌آور تبدیل کند. علاوه‌براین در اردوهای حرفه‌ای، خستگی و کم‌خوابی، خطرات جدی و جبران‌ناپذیری برای شما به همراه خواهد داشت.

    جدول درجه‌بندی دما (EN Ratings)

    بهترین و ساده‌ترین راه برای اطلاع از میزان گرمایش یک کیسه‌خواب، بررسی جدول دمایی آن است. این جدول یکی از استانداردترین تست‌هایی است که بصورت بی‌طرافانه و کاملا مستقل در صنعت لوازم و تجهیزات سفر ارائه می‌شود و توسط معتبرترین طراحان این صنعت پذیرفته و مورد تایید است.

    مقیاس درجه‌بندی EN به شما کمک می‌کند تا کیسه‌خوابی را انتخاب کنید که بتواند شما را در کمترین دمایی که قصد خوابیدن در آن را دارید، گرم نگه دارد. اکثر آقایان باید با توجه به دمای Lower Limit و خانم‌ها بعلت تفاوت در سیستم متابولیسم بدن، باید با توجه به دمای کامفورت (Comfort) کیسه‌خواب خود را انتخاب کنند.

    کیسه‌خواب مخصوص خانم‌ها

    اگر شما فردی سرمایی هستید، کیسه‌خواب‌های مخصوص خانم‌ها -مثل سری‌های آلتیتود (Altitude)، جرنی (Journey)، ونچر (Venture) و کووست (Quest)- می‌تواند راه‌حل مناسبی برای شما باشد. در این کیسه‌خواب‌ها در نقاط حساس‌تر، از عایق بیشتری استفاده شده است. این نوع ویژگی در سایزهای Regular و Long کار شده است.
    توجه داشته باشید که کیسه‌خواب مخصوص خانم‌ها با سایز Regular برای قد زیر ۱۶۷ سانتی‌متر و سایز Long برای قدهایی تا ۱۸۳ سانتی‌متر مناسب هستند. برای قدهای بلندتر، شما می‌توانید به تجهیزات خواب سری یونیسکس (unisex) مراجعه کنید.

    کیسه‌خواب مناسب شرایط سردتر

    تیوب‌های که در امتداد تمامی زیپ‌ها (draft tubes) اضافه شده‌اند و تیوب‌های کار شده در قسمت گردن (draft collar) برای حفظ گرما در شرایط خیلی سرد ضروری هستند. این تیوب‌ها از نشت گرما از بین زیپ‌ها و اطراف شانه‌های شما بخوبی جلوگیری می‌کنند. سری‌های اسنت (Ascent) و آلتیتود (Altitude) سی‌توسامیت با برخورداری از تیوب‌های بزرگتر، از این نظر عالی هستند.

    باید یادآوری کنیم که مانکن استفاده شده در تست‌های درجه‌بندی دما (EN Ratings) کاملا ثابت و بدون حرکت است؛ در نتیجه هوای سردی به داخل نفوذ نمی‌کند. اما در دنیای واقعی، ما انسان‌ها در هنگام خواب بصورت طبیعی غلت می‌زنیم و شما باید این جزئیات را در نظر بگیرید.

    شما می‌توانید به همراه کیسه‌خواب خود، از آسترهای حرارتی Reactor Thermolite یا یکی از کیسه‌های بیواک مثل مدل Spark Sp0 برای ایجاد گرمایش بیشتر، استفاده کنید.

    وزن کیسه‌خواب

    وسواس برخی از افراد روی وزن لوازم، دلیل خاصی دارد. زمانی که شما مجبورید تمام لوازم خود را برای چند روز به ارتفاعات ببرید، تمام این وزن‌های کوچک روی هم جمع شده و این وسواس کاملا منطقی خواهد بود.

    کیسه‌خواب پر

    کیسه‌خواب‌هایی که از بهترین میزان گرمایش نسبت به وزنشان برخوردارند، کیسه‌خواب‌های پر هستند. کیسه‌خواب‌های الیاف مصنوعی می‌توانند به اندازه‌ی کیسه‌خواب‌های پر گرم باشند اما معمولا حجیم‌تر و سنگین‌تر هستند.

    در شرایط مساوی گرمادهی، هرچه شماره‌ی پف (Loft) بالاتر باشد، کیسه‌خواب شما سبک‌تر و جمع‌وجورتر می‌شود. به عنوان مثال یک کیسه‌خواب پر با شماره پف +650 برای سفر و کمپینگ با اتومبیل یک گزینه‌ی عالی است؛ اما کیسه‌خواب‌هایی با شماره پف +750 و +850 برای صعودهای سریع و سبک می‌توانند بهترین انتخاب‌های شما باشند.

    هر کدام از بسته‌های بالا با ۲۸ گرم پَر پرُ شده است.

    اگر نوع پر کیسه‌خواب را انتخاب کرده‌اید، از نمونه‌هایی استفاده کنید که در آن «استانداردهای اخلاقی استفاده از پر» رعایت شده باشد. کیسه‌خواب‌های سی‌توسامیت از استاندارد RDS ULTRA-DRY برای استفاده از پر پرندگان بهره می‌برد. همچنین به همراه تمام محصولات، گواهی‌های لازم ارائه می‌شود. تاییدیه‌ی «Responsible Down Standard» یا به اختصار «RDS»، برای اطمینان از حفظ حقوق حیوانات در کل زنجیره‌ی تامین، نیاز به ارزیابی و بازرسی شخص ثالث دارد.

    کیسه‌خواب الیاف مصنوعی

    بطور معمول کیسه‌خواب‌های الیاف مصنوعی حجیم‌تر و سنگین‌تر از کیسه‌خواب‌های پر هستند. با این حال تکنولوژی ساخت الیاف‌های مصنوعی در سال‌های گذشته پیشرفت چشمگیری داشته است. به عنوان مثال شرکت‌های سازنده‌ی محصولات عایق مثل THERMOLITE توانسته‌اند محصولاتی تولید کنند که از نظر کیفیت تشابه زیادی به پر دارند.

    برش عرضی از کیسه‌خواب سی‌تو‌سامیت با تکنولوژی منحصربفرد WaveLoft

    همچنین نحوه‌ی ساخت کیسه‌خواب در مسیر طولانی که تا کنون طی کرده، توانسته است بیشترین بهره را از الیاف مصنوعی ببرد. شرکت سی‌توسامیت برای ساخت کیسه‌خواب‌های الیاف مصنوعی از تکنولوژی WaveLoft استفاده می‌کند. تکنولوژی WaveLoft با ایجاد خمیدگی در لایه‌های عایق و دوخت آن در لایه‌ی داخلی آستر، در واقع با پف بیشتر و به دام انداختن توده‌های هوا، به عایق‌بندی بهتر کمک می‌کند. همچنین از سرخوردن آستر و شل شدن آن جلوگیری می‌گردد.

    اندازه‌ی بسته‌بندی کیسه‌خواب

    از راست به چپ: یک بطری آب با ارتفاع ۲۲ سانتی‌متر – Explore Double – Ascent II – Flame I – Spark I

    برای فعالیت‌هایی مثل سفر با دوچرخه یا موتور، وزن و حجم کیسه‌خواب از اهمیت بیشتری برخوردارند.
    برای اینگونه فعالیت‌ها، مطمئنا کیسه‌خواب‌هایی که از مواد سبک‌تر ساخته شده‌اند، همراه کم‌حجم‌تری برای شما خواهند بود. همچنین با استفاده از یک کیسه‌ی فشرده‌کننده می‌توانید حجم کیسه‌خواب خود را ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش دهید.

    به همراه بسیاری از کیسه‌خواب‌های سی‌توسامیت یک کیسه‌ی فشرده‌کننده ارائه می‌شود؛ اما شما می‌توانید این نوع کیسه‌ها را بصورت جداگانه نیز تهیه کنید.
    کیسه‌ی فشرده‌کننده‌ی ضد آب -مانند مدل‌های eVent Dry Compression Sack و Ultra-Sil eVent Dry Compression Sack- کیسه‌خواب شما را از هر ۴ عنصر آب، آتش، هوا و خاک محافظت خواهند کرد.

    ابعاد مناسب کیسه‌خواب

    ابعاد مناسب یک کیسه‌خواب به دو چیز بستگی دارد: «راحتی هرچه بیشتر شما بدون فشار اضافی به آستر عایق».
    هر دو نوع کیسه‌خواب پر و کیسه‌خواب الیاف مصنوعی برای اینکه عایق خوبی باشند، باید به اندازه‌ی کافی پف کنند. اگر کیسه‌خواب شما بیش‌ازحد تنگ باشد، قسمت‌های عایق را تحت فشار قرار می‌دهد و باعث بوجود آمدن نقاط ورود سرما به داخل می‌شود. در نتیجه باید در انتخاب ابعاد کیسه‌خواب خود، بیشتر دقت کنید.

    سری یونیسکس (unisex) کیسه‌خواب‌های سی‌توسامیت در اشکال مخروطی و راحت تا مستطیلی شکل ساخته می‌شوند. کیسه‌خواب‌های مخصوص خانم‌ها در قسمت شانه‌ها باریک‌تر و از قسمت باسن تا زانو عریض‌تر و جادارتر ساخته شده است. برای انتخاب یک کیسه‌خواب مناسب، بدن خود را اندازه گرفته و اندازه‌ی این دو قسمت را با مشخصات کیسه‌خواب مقایسه کنید.

    اما راه دیگری که می‌تواند بیخیال ابعاد دقیق کیسه‌خواب شوید، تهیه‌ی یکی از ملحفه‌های مدل امبر (Ember) است. این ملحفه‌ی همه‌کاره یک انتخاب کاملا فنی و تکنیکال به شمار می‌رود.

    اهمیت راحتی را دست کم نگیرید. اگر کیسه‌خواب شما بیش‌ازحد تنگ باشد، تمام مدت احساس ناراحتی خواهید کرد. به همین علت است که بیشتر کیسه‌خواب‌های مخروطی سی‌توسامیت جادارتر از بسیاری از دیگر کیسه‌خواب‌های مشابه هستند. و نکته مهم‌تر اینکه یک کیسه‌خواب خیلی فیت با بدن شما، در نهایت به ضرر شما تمام خواهد شد.

    ویژگی‌های دیگر کیسه‌خواب

    بعد از اینکه اصول اولیه‌ی انتخاب یک کیسه‌خواب -درجه حرارت، وزن، اندازه‌ی بسته‌بندی و ابعاد آن- را رعایت کردید، وقت آن است که به نکاتی توجه کنید که می‌تواند سفر و حتی زندگی شما را راحت‌تر کند. در زیر چند مورد مهم را باهم مرور خواهیم کرد.

    تهویه

    سیستم ۳ زیپه‌ی Free-Flow سی‌توسامیت در سری‌های آلتیتود، اسنت، تراورس و ونچر یافت می‌شود.

    بیشتر کیسه‌خواب‌های همه‌کاره -مشابه مدل‌هایی که گستره‌ی دمایی متفاوت و ارتفاعات مختلفی را پوشش می‌دهند- معمولا مدل‌هایی هستند که از ویژگی تهویه هوا بهره می‌برند. کافیست قسمت بالایی کیسه‌خواب خود را باز کنید تا گرمای اضافی از آن خارج شود. همچنین برخی از مدل‌ها برای عملکرد بهتر در سه فصل سال، می‌توانند مثل یک ملحفه بصورت کامل باز شوند.

    کیسه‌خواب‌های سی‌توسامیت که از سیستم ۳ زیپه‌ی Free-Flow بهره می‌برند -مانند مدل‌های آلپین (Alpine)، اسنت (Ascent)، آلتیتود (Altitude)، ونچر (Venture) و تراورس (Traverse)- به شما گزینه‌های بیشتری برای تهویه می‌دهند. زیپ‌های کار شده در هر طرف این نوع کیسه‌خواب‌ها به شما این امکان را می‌دهد که قسمت بالای آن را تا زده و کاملا باز کنید. همچین با باز کردن زیپ سوم در قسمت پاها، می‌توانید راحتی بیشتری احساس کنید.

    اکثر کیسه‌خواب‌های دیگر سی‌توسامیت برای تهویه‌ی بهتر از یک زیپ ثانوی یا یک زیپ لغزنده بهره می‌برند. این ویژگی با اینکه وزن ناچیزی به کیسه‌خواب اضافه می‌کند، اما به شما این امکان را می‌دهد تا دسترسی بیشتر و بهتری به هوای بیرون و تهویه‌ی مناسب‌تری داشته باشید.

    جیب‌ها

    به نظر نمی‌رسد که وجود یک جیب جالب‌ترین ویژگی یک کیسه‌خواب باشد؛ اما زمانی که بخواهید باتری یا لوازم الکترونیکی خود را از یخ‌زدگی در امان نگه دارید، داشتن یک جیب در کیسه‌خواب‌تان بسیار مفید بنظر می‌رسد.

    جفت زیپ

    از راست به چپ: جرنی + ترک و آلتیتود + اسنت

    کیسه‌خواب‌های دو زیپه سی‌تو‌سامیت می‌توانند باهم جفت شده و به‌هم وصل شوند.

    کیسه‌خواب را فراموش کنید و به یک ست خواب فکر کنید

    برای اینکه کمی گیج شوید، به این فکر کنید که کیسه‌خواب شما چگونه با دیگر لوازم خواب -مثل تشک، آستر و بالشت- مچ و هماهنگ شود؟

    زمانی که وقت خواب فرا می‌رسد هر کدام از این تجهیزات روی دیگری تاثیر زیادی دارد. زیرانداز و تشکی که انتخاب می‌کنید، درجه دمای مورد نیاز کیسه‌خواب شما را تعیین می‌کند. آستر انتخابی شما نیز باعث افزایش گرما در کیسه‌خواب‌تان خواهد شد. همچنین در پیمایش‌های طولانی باعث تمیز ماندن کیسه‌خواب شما می‌شود. علاوه برا این‌ها در رابطه با بالشت، آیا تا به حال برایتان پیش آمده که برروی بقچه‌ای از لباس‌های کثیف بخوابید؟ شما فقط بخاطر ۶۰ گرم تفاوت وزن، یک خواب راحت و آرام را با یک خواب بی‌کیفیت جایگزین کرده‌اید.

    انتخاب بهترین ست خواب

    درست مشابه انتخاب بهترین کیسه‌خواب، موارد زیادی هستند که باید در هنگام انتخاب تجهیزات دیگر خواب مد نظر قرار دهید.
    خوشبختانه شرکت سی‌توسامیت با راه‌اندازی یک سیستم انتخاب تجهیزات خواب (Sleep System Finder) و با پرسیدن چند سوال، بهترین و مناسب‌ترین لوازم خواب را به شما معرفی خواهد کرد.

    هابیل

    , , , , , ,
  • شستشوی کیسه‌خواب پر

    شستشوی کیسه‌خواب پر

    یک کیسه‌خواب کثیف و بد بو می‌تواند مانع لذت بردن شما از هوای تازه‌ی طبیعت شود. اما مهم‌تر آنکه، آلودگی‌ها و چربی‌هایی که از بدن برروی پارچه‌ی کیسه‌خواب بجا می‌ماند، می‌تواند به بافت میانی نفوذ کرده و بر میزان حجم و پف کیسه‌خواب شما اثر بگذارد؛ و در نتیجه باعث افت قدرت گرمایش آن گردد.
    کیسه‌خواب‌های پر معمولا گران‌قیمت هستند. اما شما می‌توانید با رعایت چند نکته‌ی ساده، کیسه‌خواب خود را برای سال‌های زیادی تمیز و سالم نگه‌‌داشته و از گرمای آن لذت ببرید.
    در این مقاله به روش‌های صحیح تمیز کردن و شستشوی کیسه‌خواب‌های پر می‌پردازیم.

    منبع: SEA TO SUMMIT

    بیشتر بدانیم: شستشوی کیسه‌خواب‌های الیاف مصنوعی

    کیسه‌خواب پر را هر از چند وقت یک بار باید بشوییم؟

    وسواس نداشته باشیم. نیازی نیست بعد از هر بار سفر و استفاده، آن را بشویید؛ اما لازم است هر یک سال یک بار کیسه‌خواب خود را بررسی نموده و در صورت لزوم آن را بشویید. اگر نفوذ آلودگی، چرک و کثیفی به لایه‌های عایق میانی قابل توجه باشد، چربی و نمک بدن باعث چسبیدن پرها به هم می‌شود و در نتیجه حجم و پف کیسه‌خواب کاهش می‌یابد.
    در این حالت اولین جایی که کثیفی‌ها خود را نشان می‌دهند، اطراف ناحیه‌ی سر و گردن است؛ اما اثر واقعی این کثیفی‌ها که از دید ما پنهانند، در واقع برروی لایه‌های میانی و عایق کیسه‌خواب است.

    برای محافظت و استفاده‌ی طولانی‌مدت از کیسه‌خواب پر، از یک ملحفه‌ی مخصوص کیسه‌خواب استفاده کرده و آن را بصورت نقطه‌ای با مواد پاک‌کننده‌ی مخصوص کیسه‌خواب‌های پر تمیز کنید.

    کارهایی که باید انجام دهید

    • استفاده از مواد شوینده‌ی مخصوص کیسه‌خواب‌های پر
      مواد شوینده‌ی معمولی، روغن طبیعی موجود در پر را از بین می‌برند. شما می‌توانید مواد شوینده‌ی مخصوص شستشوی کیسه‌خواب پر را در بازار تهیه کنید.
    • شستشوی دستی یا استفاده از ماشین‌های لباس‌شویی درب از جلو با دور ملایم
      توصیه می‌کنیم بیشتر احتیاط کرده و حتی‌الامکان روش دستی را انتخاب کنید. اما اگر برای این کار وقت ندارید، از یک ماشین لباس‌شویی با دور خیلی آرام استفاده کنید تا دوخت‌های داخلی کیسه‌خواب پاره و باز نشوند.
    • استفاده از خشک‌کن بزرگ
      هرچه حجم مخزن خشک‌کن شما بزرگ‌تر باشد، بهتر است.

    اگر از سرعت آرام ماشین لباس‌شویی خود اطمینان کافی ندارید، ریسک نکنید و کیسه‌خواب پر خود را بصورت دستی بشویید.

    کارهایی که نباید انجام دهید

    • خشک‌شویی کیسه‌خواب
      مواد شیمیایی که در خشک‌شویی (شستشو با محلول‌ها و بدون آب) استفاده می‌شوند، روغن طبیعی پر را از بین برده و باعث کاهش حجم و پف کیسه‌خواب می‌شود.
    • بلند کردن کیسه‌خواب پر زمانی که خیس و پر از آب است
      وزن آب محبوس شده در کیسه‌خواب باعث پاره و باز شدن دوخت‌های داخلی می‌شود.
    • استفاده از ماشین‌های لباس‌شویی درب از بالا
      مکانیسم حرکت پروانه در این نوع از ماشین‌های لباس‌شویی برای شستشوی کیسه‌خواب بیش از حد خشن است.
    • استفاده از کاغذهای خشک‌کن یا نرم‌کننده‌ها
      نرم‌کننده‌های لباس می‌توانند به پارچه‌های بیرونی کیسه‌خواب و حجم پر آسیب برسانند.
    • جمع کردن و گذاشتن کیسه‌خواب مرطوب در کمد یا انبار
      این کار باعث تشکیل کپک و قارچ در کیسه‌خواب شما خواهد شد. تا زمانی که در بعضی از قسمت‌ها می‌توانید توده‌های به‌هم‌چسبیده و غده‌مانند پیدا کنید، هنوز کیسه‌خواب شما بصورت کامل خشک نشده است.

    نحوه‌ی شستشوی کیسه‌خواب پر

    شستشوی دستی

    بهترین راه، استفاده از وان حمام است؛ اما می‌توانید از سینک ظرفشویی نیز استفاده کنید.

    • کیسه‌خواب خود را پشت‌ و رو کرده، آن را در وان قرار دهید و آب گرم را تا جایی که کیسه‌خواب کاملا زیر آب قرار گیرد، باز کنید.
    • به میزان توصیه شده (درج شده روی ظرف محصول) ماده‌ی شوینده‌ی مخصوص کیسه‌خواب پر را به آب اضافه کرده، کیسه‌خواب را به آرامی ورز دهید تا آب و ماده‌ی شوینده بخوبی جذب کیسه‌خواب شوند. در این حالت به هیچ عنوان کیسه‌خواب پر را بلند نکنید.
    • زمانی که احساس کردید کیسه‌خواب شما تمیز شده است، آب وان یا سینک را تخلیه کنید. سپس با دقت هرچه تمام‌تر کیسه‌خواب را لوله کرده تا آب اضافی آن خارج شود.
    • کیسه‌خواب را به آرامی دوباره پشت و رو کرده و به حالت اول برگردانید. آب تمیز را باز کرده و کیسه‌خواب را آنقدر ورز دهید تا کف‌ها کاملا از آن خارج شود.
    • با دقت کیسه‌خواب را دوباره لوله کنید تا آب اضافی آن کاملا تخلیه شود.

    شستشو با ماشین لباس‌شویی

    • تمامی زیپ‌ها را ببندید. کیسه‌خواب را پشت و رو کرده و آن را در ماشین لباس‌شویی قرار دهید.
    • برنامه‌ی دور خیلی آرام (برای لباس‌های ظریف) را انتخاب نموده و دما را بیشتر از ۴۰ درجه‌ی سانتی‌گراد تنظیم نکنید. علاوه بر این یک دور اضافه، به برنامه‌ی شستشو اضافه کنید.
    • پس از شستشو، با دقت زیاد کیسه‌خواب را لوله کرده تا آب اضافی آن خارج گردد. قبل از خارج کردن کیسه‌خواب از ماشین لباس‌شویی، خیلی مهم است که تا جای ممکن آب موجود در بافت‌های میانی را تخلیه نمایید.

    مرتبا عملکرد ماشین لباس‌شویی را چک کنید؛ چرا که ممکن است بخاطر عدم تعادل وزن، متوقف شده باشد. در صورت بروز این مشکل وزن کیسه‌خواب را بصورت مساوی پخش کرده و شستشو را ادامه دهید.

    نحوه‌ی خشک کردن کیسه‌خواب پر

    خشک کردن با دستگاه

    • پس از آنکه آب اضافه‌ی کیسه‌خواب را تخلیه کردید، می‌توانید آن را لوله کرده و در دستگاه خشک‌کن قرار دهید.
    • کیسه‌خواب را درون دستگاه خشک‌کن به آرامی پهن کنید طوری که بعد از شروع چرخش، کل سطح داخلی دستگاه را بپوشاند.
    • به همراه کیسه‌خواب، دو عدد توپ تنیس تمیز (یا توپ خشک‌کن) را در ماشین لباس‌شویی قرار دهید. این توپ‌ها به جدا شدن پرهای به‌هم‌چسبیده کمک زیادی می‌کنند.
    • برنامه‌ی دور کُند (برای لباس‌های ظریف) را انتخاب نموده و یک دور کامل، برنامه را اجرا کنید. در این مرحله، نباید از کاغذهای خشک‌کن استفاده کنید.
    • کیسه‌خواب را پشت و رو کرده و دوباره آن را در دستگاه خشک‌کن قرار دهید.
    • مراحل قبل را تا زمانی که از خشک شدن تمام کیسه‌خواب کاملا مطمئن نشده‌اید، تکرار کنید. حتی اگر میزان کمی رطوبت در کیسه‌خواب باقی بماند، می‌تواند موجب تشکیل کپک و قارچ شود. تا زمانی که در بعضی از قسمت‌ها می‌توانید توده‌های به‌هم‌چسبیده و غده‌مانند پیدا کنید، هنوز کیسه‌خواب شما بصورت کامل خشک نشده است.
    • پس از اطمینان از خشک شدن کامل کیسه‌خواب، لازم است قبل از جمع کردن و گذاشتن آن در کمد یا انبار، کیسه‌خواب را برای حداقل ۴۸ ساعت در هوای آزاد پهن کنید.

    خشک کردن کیسه‌خواب پر کاری زمان‌بر است. ممکن است برای انجام کامل این کار، لازم باشد ۶ تا ۱۰ بار آن را خشک کنید.

    از شستشو و خشک کردن کیسه‌خواب متنفرید؟

    اگر علاقه‌ای به شستن و خشک کردن کیسه‌خواب ندارید، بهترین راه‌حل شما استفاده از ملحفه‌های مخصوص کیسه‌خواب است.

    هابیل

    , , ,
  • نقشه طرح «سیمرغ کوه‌های ایران»

    نقشه طرح «سیمرغ کوه‌های ایران»

    طرح «سیمرغ کوه‌های ایران» به مجموعه کوهپیمایی‌هایی گفته می‌شود که در آن به بلندترین ۳۱ قله‌ی ۳۱ استان ایران صعود می‌شود و پس از آن از طرف فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی، به مجری این صعودها نشان «سیمرغ کوه‌های ایران» اعطا می‌گردد.

    منابع: فدراسیون کوه‌نوردی و صعودهای ورزشی و آقای حسین نظر

    با سپاس از همراهی همه‌ی دوستان، این نقشه با کمک شما عزیزان در حال کامل شدن است و بزودی اطلاعات بیشتری برروی آن قرار خواهد گرفت.

    تاریخ آخرین بروزرسانی: ۱۴۰۰٫۰۳٫۱۷

    در نقشه‌ی زیر می‌توانید مکان و اطلاعات این ۳۱ قله را مشاهده نمایید.
    جهت استفاده راحت‌تر از نقشه می‌توانید با کلیک برروی علامت (سمت راست بالا)، این نقشه را برروی اپلیکیشن‌های گوشی خود باز کنید.

    قلهارتفاعاستان
    دماوند۵۶۰۹مازندران
    سبلان۴۸۱۱اردبیل
    هزار۴۵۰۱کرمان
    قاش مستان۴۴۲۰کهگیلویه و بویراحمد
    خلنو۴۳۷۵تهران
    کلونچین۴۲۵۰چهارمحال و بختیاری
    سیالان۴۱۸۰قزوین
    شاه البرز۴۱۶۰البرز
    سنبران۴۰۹۵لرستان
    شیر کوه۴۰۷۵یزد
    شاهان۴۰۴۰اصفهان
    بل۳۹۵۳فارس
    تفتان۳۹۴۱سیستان و بلوچستان
    شاهوار۳۹۰۵سمنان
    گاوکشان۳۸۴۱گلستان
    کینو۳۷۴۵خوزستان
    سماموس۳۷۲۰گیلان
    کمال۳۷۱۸آذربایجان شرقی
    اورین۳۶۲۲آذربایجان غربی
    کوبری۳۵۸۶همدان
    دومیر۳۵۰۱مرکزی
    پراو۳۴۰۵کرمانشاه
    بلقیس۳۳۴۳زنجان
    شیرباد۳۳۲۳خراسان رضوی
    تشگر۳۲۶۷هرمزگان
    برف انبار۳۲۲۰قم
    زلیخا۳۱۹۵کردستان
    شاه جهان۳۰۸۱خراسان شمالی
    نایبند۲۹۹۲خراسان جنوبی
    کان صیفی۲۸۰۷ایلام
    بیرمی۱۹۶۰بوشهر
    به ترتیب ارتفاع از سطح دریا

    هابیل

    , , , , ,
  • راهنمای انتخاب و استفاده‌ی صحیح از کارابین

    راهنمای انتخاب و استفاده‌ی صحیح از کارابین

    زمان استفاده از تجهیزات برای صعود یا حمایت، کارابین‌ها نقش یک حلقه‌ی حیاتی را در زنجیره‌ی ایمنی ایفا می‌کنند. اغلب اوقات ایمنی ورزشکار به یک کارابین خاص وابسته است. برای دوری از خطر شکستگی یا باز شدن تصادفی قفل کارابین، لازم است نحوه‌ی انتخاب و استفاده صحیح از کارابین‌ها را بدانیم.

    منبع: PETZL

    انتخاب صحیح شکل و نوع قفل کارابین

    شرکت پتزل کارابین‌های خود را در اشکال مختلف همراه با سیستم‌های قفل متنوع ارائه می‌دهد. ترکیبات مختلفِ شکل و نوع قفل این کارابین‌ها به ورزشکاران این امکان را می‌دهد تا مناسب‌ترین و کارآمدترین امکانات را برای استفاده‌های خاص یا کاربردهای متنوع انتخاب کنند. انتخاب اشتباه کارابین معمولا به معنای کاهش راندمان ویا حتی راحتی استفاده از آن است. همچنین در موارد استثنایی می‌تواند باعث کاهش شدید سطح ایمنی شما شود.

    شکل‌های مختلف کارابین

    انواع مختلف قفل کارابین

    بهترین و مناسب‌ترین روش‌های استفاده از کارابین

    یک کارابین به گونه‌ای طراحی شده‌ است که بعد از بستن و قفل کردن ضامن، وزن و سنگینی در راستای محورهای اصلی آن وارد شود. در این حالت کارابین در محکم‌ترین وضعیت خود قرار دارد. اما همه‌ی حالت‌های دیگر، خطر شکستن یا باز شدن اتفاقی ضامن را افزایش داده و در نتیجه برای ورزشکار خطرات زیادی را به همراه خواهد داشت.

    ۳ اصل مهم در استفاده از کارابین

    ۱. انتخاب ابزار مناسب
    اطمینان پیدا کنید که کارابین انتخابی شما برای موقعیت و محلی که قرار است از آن استفاده کنید، مناسب بوده و با دیگر تجهیزات سازگاری و هماهنگی داشته باشد. همچنین می‌توانید برای استقرار در بهترین موقعیت، از تجهیزات جانبی دیگر بهره ببرید.

    ۲. موقعیت صحیح کارابین از همان ابتدا
    در تمام حالت‌های اتصال کارابین به هارنس، انکر، ابزارهای حمایت یا لنیارد؛ شکل صحیح قرارگیری کارابین را بررسی کرده و از قفل بودن آن اطمینان حاصل کنید.

    ۳. بررسی مدوام کارابین در هنگام استفاده
    کارابین‌ها در هنگام استفاده به جهات مختلف حرکت کرده، تحت کشش طناب هستند، به صخره‌ها گیر می‌کنند و در زمان حرکت، می‌لرزند. به طور منظم کارابین را بررسی نمایید تا در وضعیت خطرناک قرار نگرفته و قفل آن با لرزش باز نشده باشد.

    وضعیت نادرست قرارگیری کارابین
    اتصال خطرناک کارابین

    انتخاب صحیح کارابین برای اتصال هارنس به تجهیزات مختلف

    براساس شکل، اندازه‌ی دهانه و تعداد دفعات استفاده از کارابین، تجهیزات مختلف با کارابین‌های متفاوتی به هارنس متصل می‌شوند. تصاویر زیر خلاصه‌ی روش‌های پیشنهادیِ انتخاب کارابین مناسب برای اتصال هارنس به تجهیزات دیگر است.

    گیری گیری
    ورسو و ریورسو
    پیرانا
    هویت و رک

    انتخاب صحیح کارابین برای اتصال به حلقه طناب، لنیارد، قرقره و…

    اما در مسیرهای آهن‌کوب (via ferrata)، کشیدن طناب ثابت در غارنوردی و همچنین در محل اتصال به انکر زمانی که برای مدت طولانی امکان بررسی کارابین‌ها وجود ندارد، وضعیت بسیار متفاوت است. تصاویر زیر خلاصه‌ی روش‌های پیشنهادیِ انتخاب کارابین مناسب برای چنین حالت‌هایی است.

    لنیارد
    انکر
    قرقره

    هابیل

    , , , , , , , , , , , ,