• ابزار حمایت و فرود استاپ پتزل

    ابزار حمایت و فرود استاپ پتزل

    استاپ یه ابزار فرود برا غارنوردیه که با استفاده از یه ترمز کمکی، کنترل و راحتی بیشتری در فرود و عبور از کارگاه‌های میانی بهمون میده.

    منبع: PETZL

    اجزا استاپ

    1. صفحه‌ی متحرک
    2. قفل ایمنی (زبانه متحرک)
    3. صفحه‌ی ثابت
    4. بادامک (Cam)
    5. قرقره
    6. سوراخ اتصال
    7. دسته
    8. پین

    ابزار مناسب کار با استاپ

    طناب

    استاپ فقط با تک رشته طناب به قطر ۸٫۵ تا ۱۱ میلی‌متر باید استفاده بشه.

    کارابین

    برا اتصال استاپ به هارنس بهتره از «کارابین Freino Z» استفاده بشه؛ اما اگه بخوایم از کارابین‌های دیگه استفاده کنیم، باید قبل از استفاده‌ی واقعی، سازگاری کارابین با استاپ (مخصوصا عملکرد قفل ایمنی) رو بصورت کامل چک کنیم.

    نحوه‌ی عملکرد ترمز

    استاپ حرکت طناب رو از یک جهت قفل می‌کنه و در جهت دیگه به طناب اجازه‌ی حرکت میده.
    میزان ترمز رو با استفاده از دسته میشه تغییر داد؛ همچنین هرگونه کشیدن بیش‌ازحدِ دسته، می‌تونه کنترل فرود رو از بین ببره؛ بخاطر همین باید همیشه سمت ترمز طناب رو در دست نگه داریم.

    اخطار
    فعالیت‌هایی که در آن از «استاپ» استفاده می‌شود، ذاتا خطرناک است.
    شما مسئول مستقیم تصمیمات، اقدامات و ایمنی خود هستید.

    قبل از استفاده از این ابزار، شما باید:

    1. تمامی دستورالعمل‌های استفاده را مطالعه و فهمیده باشید.
    2. آموزش‌های مخصوصِ استفاده‌ی صحیح از این ابزار را گذرانده باشید.
    3. با قابلیت‌ها و محدودیت‌های این ابزار آشنا باشید.
    4. خطرات موجود را درک نموده و پذیرفته باشید.

    عدم توجه به هر یک از این هشدارها ممکن است منجر به آسیب شدید یا مرگ شود.

    نصب استاپ

    1. صفحه‌ی متحرک رو باز می‌کنیم.
    2. کارابین Freino Z رو در سوراخ اتصال (روی صفحه‌ی ثابت) نصب می‌کنیم.
      کارابین رو باید بچرخونیم تا در حالت درست (مثل تصویر ۲) قرار بگیره.
    3. طناب رو براساس جهت حک شده روی استاپ، دور بادامک (Cam) و قرقره نصب می‌کنیم.
    4. صفحه‌ی متحرک رو بسته و از بسته شدن کامل قفل ایمنی مطمئن میشیم.
    5. ادامه‌ی طناب رو در قسمت اصطکاکی کارابین Freino Z نصب می‌کنیم.

    نصب استاپ با کارابین‌های دیگه

    اگر از کارابینی بغیر از Freino Z استفاده می‌کنیم، کارابین ترمز رو (جایگزین قسمت اصطکاکی کارابین Freino Z) باید به کارابینی که به استاپ وصله، وصل کنیم؛ نه به هارنس.

    بیشتر بدانیم: نحوه‌ی قفل کردن ابزار فرود استاپ پتزل

  • ابزار حمایت و فرود سیمپل پتزل

    ابزار حمایت و فرود سیمپل پتزل

    سیمپل همون‌طور که از اسمش مشخصه (Simple در زبان انگلیسی به معنی «ساده» است)، یه ابزار فرود با کارایی بسیار راحت برا غارنوردیه.

    منبع: پتزل

    اجزا سیمپل

    1. صفحه‌ی متحرک
    2. قفل ایمنی (زبانه متحرک)
    3. صفحه‌ی ثابت
    4. قرقره بالا
    5. قرقره پایین
    6. محورها
    7. سوراخ اتصال
    8. پین

    ابزار مناسب کار با سیمپل

    طناب

    سیمپل فقط با تک رشته طناب به قطر ۸٫۵ تا ۱۱ میلی‌متر باید استفاده بشه.

    کارابین

    برا اتصال سیمپل به هارنس بهتره از «کارابین Freino Z» استفاده بشه؛ اما اگه بخوایم از کارابین‌های دیگه استفاده کنیم، باید قبل از استفاده‌ی واقعی، سازگاری کارابین با سیمپل (مخصوصا عملکرد قفل ایمنی) رو بصورت کامل چک کنیم.

    اخطار
    فعالیت‌هایی که در آن از «سیمپل» استفاده می‌شود، ذاتا خطرناک است.
    شما مسئول مستقیم تصمیمات، اقدامات و ایمنی خود هستید.

    قبل از استفاده از این ابزار، شما باید:

    • تمامی دستورالعمل‌های استفاده را مطالعه و فهمیده باشید.
    • آموزش‌های مخصوصِ استفاده‌ی صحیح از این ابزار را گذرانده باشید.
    • با قابلیت‌ها و محدودیت‌های این ابزار آشنا باشید.
    • خطرات موجود را درک نموده و پذیرفته باشید.

    عدم توجه به هر یک از این هشدارها ممکن است منجر به آسیب شدید یا مرگ شود.

    نصب سیمپل

    1. صفحه‌ی متحرک رو باز می‌کنیم.
    2. کارابین Freino Z رو در سوراخ اتصال (روی صفحه‌ی ثابت) نصب می‌کنیم.
      کارابین رو باید بچرخونیم تا در حالت درست (مثل تصویر ۲) قرار بگیره.
    3. طناب رو براساس جهت حک شده روی سیمپل، دور قرقره‌ها نصب می‌کنیم.
    4. صفحه‌ی متحرک رو بسته و از بسته شدن کامل قفل ایمنی مطمئن میشیم.
    5. ادامه‌ی طناب رو در قسمت اصطکاکی کارابین Freino Z نصب می‌کنیم.

    نصب سیمپل با کارابین‌های دیگه

    1. اگر از کارابینی بغیر از Freino Z استفاده می‌کنیم، کارابین ترمز رو (جایگزین قسمت اصطکاکی کارابین Freino Z) باید به کارابینی که به سیمپل وصله، وصل کنیم؛ نه به هارنس.
    2. هیچ‌گاه نباید کارابین ترمز رو به هارنس وصل کنیم.

    فرود با سیمپل

    برا فرود با سیمپل باید همیشه طناب سمت ترمز رو با دست نگه داریم و با کنترل، اجازه بدیم طناب تو دستمون سُر بخوره.

    هرگونه فرودی با سیمپل حتما باید با عبور طناب از قسمت اصطکاکی کارابین Freino Z یا سیستم اصطکاکی مشابه اون انجام بشه.

    در هنگام فرود با طناب‌های باریک یا لغزنده، اگه از قسمت اصطکاکی کاربین Freino Z یا کاربین ترمز استفاده نکنیم، با کشیدن طناب سمت ترمز، ممکنه سیمپل وارونه بشه و کنترل کامل فرود رو از دست بدیم.

    قفل سیمپل

    موقع فرود، بعضی وقتا نیاز داریم دستامون آزاد باشه. برا رها کردن طنابِ سمت ترمز، اول باید طناب رو روی سیمپل گره بزنیم که به این کار میگن قفل سیمپل.

    به هیچ‌عنوان نباید بدون گره زدن (قفل)، طناب سمت ترمز رو رها کنیم.

    1. موقع گره زدن طناب سمت ترمز رو به هیچ عنوان نباید رها کنیم.
    2. طناب رو از بین سیمپل و طناب بالایی رد می‌کنیم.
    3. طناب رو به قسمت اصطکاکی کارابین Freino Z یا کارابین ترمز وصل می‌کنیم.
    4. یک بار دیگه طناب رو از بین سیمپل و طناب بالایی رد می‌کنیم.
  • خلاصه روش‌های نجات فنی در غار

    خلاصه روش‌های نجات فنی در غار

    منبع: فدراسیون کوه‌نوردی و صعودهای ورزشی

    طبق تحقیقات انجام شده، اگر یک فرد هوشیار ۱۰ تا ۲۰ دقیقه بدون هیچ تحرکی برروی هارنس و طناب قرار گرفته باشد، جریان خون به‌وسیله هارنس قطع، فرد دچار سندروم هارنس شده و بیهوش می‌شود.
    یک ناجی برای رهاسازی شخص مصدوم از روی طناب نیاز به دانش، تجربه، تکنیک، سرعت عمل و تسلط بر شرایط روحی خود دارد. قدرت تصمیم‌گیری در شرایط بحرانی که هر ثانیه‌ی آن می‌تواند حکم مرگ و زندگی مصدوم را داشته باشد، بسیار مهم است.
    لازم است با شبیه‌سازی سناریوهای مختلفِ حادثه در مکان‌های امن و تمرین مداوم، برای مواجه شدن احتمالی با آن آماده باشیم.

    در این مقاله قصد داریم خلاصه‌ی روش‌های مختلف نجات فنی در غار را بررسی کنیم و توضیحات کامل هر روش را در مقاله‌ای جداگانه بیاوریم.

    اخطار
    این مقاله تنها جهت راهنمایی و یادآوری تهیه شده است.
    لازم است قبل از استفاده از روش‌های زیر، برای اطمینان از اجرای ایمن آن، از مربی خود یا یک متخصص مشورت و آموزش بگیرید.

    فهرست نجات‌ها:

    فرود مصدومِ درحال فرود:

    1. فرود مصدومِ درحال فرود با استاپ از بالا
    2. فرود مصدومِ درحال فرود با استاپ از پایین
    3. فرود مصدومِ درحال فرود با سیمپل و شانت از بالا (بزودی)
    4. فرود مصدومِ درحال فرود با سیمپل و شانت از پایین

    فرود مصدومِ درحال صعود:

    1. فرود مصدومِ درحال صعود به‌روش کرول در کرول (کرول تو کرول) از بالا (بزودی)
    2. فرود مصدومِ درحال صعود به‌روش کرول در کرول (کرول تو کرول) از پایین
    3. فرود مصدومِ درحال صعود به‌روش دُم‌گاوی بلند (کرول لیفت) از بالا (بزودی)
    4. فرود مصدومِ درحال صعود به‌روش دُم‌گاوی بلند (کرول لیفت) از پایین
    5. فرود مصدومِ درحال صعود به‌روش پارکاب (بزودی)

    بالاکشی مصدوم:

    1. بالاکشی مصدوم به‌روش پارکاب ایتالیایی (Italian Footloop) (بزودی)
    2. بالاکشی مصدوم به‌روش پاندول اسپانیایی (Spanish Pendulum) از بالا
    3. بالاکشی مصدوم به‌روش وزن مخالف (Counter Weight) از پایین

    مراحل کلی

    1. خونسردی خود را حفظ کنیم.
    2. جوانب حادثه را بررسی کنیم.
      • مصدوم هشیار است یا بیهوش؟
      • اگر هوشیار است، توانایی تخلیه‌ی خود از روی طناب را دارد؟
      • آیا براثر حادثه به تجهیزات مصدوم آسیبی رسیده است؟
      • آیا کارگاه یا طناب، تحمل وزن همزمان ناجی و مصدوم را دارد؟
      • آیا جدا از رهاسازی مصدوم از طناب، لازم است نفرات دیگر تیم برای آوردن کمک به بیرون از غار بروند؟
    3. انتخاب روش نجات
      • نیاز به تجهیزات اضافی نداشته و با لوازم انفرادی غارنوردی قابل اجرا باشد.
      • با کمترین نیروی بدنی قابل اجرا و نیاز به مداخله نفر سوم نباشد.
      • سریع و ایمن باشد.
      • پایین بردن مصدوم ساده‌تر و سریع‌تر است اما بسته به عوامل مختلف (مثل نزدیک بودن به سر چاه، شرایط ناایمن و نامناسب پایین چاه، ریزش آب و…) ممکن است لازم باشد یکی از روش‌های بالاکشی انتخاب شود.
    4. در اولویت قرار دادن ایمنی خود
      • چک کردن تمام تجهیزات شخصی و امدادی خود
      • اقدام به نجات با اعتمادبه‌نفس و جسارت
    5. مصدوم را دریابید…
      • بررسی مصدوم و درصورت‌نیاز تثبیت شرایط
      • صحبت کردن و دلداری جهت بهبود شرایط روحی مصدوم درصورت هوشیاری او
      • جمع کردن هارنس سینه و بالا آوردن هرچه سریع‌تر سرِ مصدوم درصورت بیهوشی او
      • حرکت دادن تسمه‌های هارنس مصدوم جهت به‌گردش درآوردن خون در اندام‌های او
    6. انتقال مصدوم به جای امن و مراقبت از او بعد از رهاسازی از طناب
      • دور کردن مصدوم از محل‌های خطرناک که احتمال ریزش آب یا سنگ و سقوط دارد.
      • گرم نگه‌داشتن مصدوم توسط پتو نجات و زیرانداز و…

    نکات کلیدی

    • استفاده از ابزار صعود فارغ از اینکه مصدوم بالاتر یا پایین‌تر از شما (ناجی) قرار داشته باشد.
    • استفاده از ابزارهای مصدوم تاجای‌ممکن، به‌خصوص در استفاده از ابزار فرود جهت پایین دادن مصدوم (مگر آنکه ابزار مصدوم آسیب دیده باشد.)
    • استفاده از دو کارابین پیچ زنجیر جهت اتصال به مصدوم (در هنگام فرود، جهت تسلط کافی شما (ناجی) برروی ابزار فرود)
    • الزامی بودن وجود ۲ نقطه اتصال بین شما (ناجی) و مصدوم جهت پیشگیری از هرگونه خطای انسانی
    • استفاده الزامی از کارابین ترمز (Brake) بدلیل قرارگیری همزمان وزن دو نفر برروی ابزار فرود
    • قرارگیری شما (ناجی) بین پاها و زیر مصدوم جهت راحتی بیشتر و فشار کمتر به مصدوم و همچنین کنترل فرود

    روش‌های نجات انفرادی

    بزودی عکس‌ها و توضیحات کامل اضافه خواهد شد.

    فرود مصدوم

    فرود مصدومِ درحال فرود

    فرود مصدومِ درحال فرود با استاپ از بالا
    1. فرود با ابزار صعود (یومار و کرول)
    2. اتصال خودحمایت کوتاه به حلقه اصلی هارنس مصدوم
    3. قفل کامل ابزار فرود (استاپ) مصدوم
    4. بلند شدن روی پارکاب و باز کردن کرول
    5. اتصال ۲ کارابین زنجیر به کارابین نیم‌دایره یا کارابین ابزار فرود (استاپ) مصدوم
    6. نشستن و انتقال وزن به کارابین‌های زنجیر
    7. جدا کردن ابزار صعود یومار از طناب
    8. بازکردن قفل ابزار فرود (استاپ) و فرود
    9. قفل ابزار فرود (استاپ) بعد از رسیدن به زمین
    10. باز کردن کارابین زنجیر
    11. انتقال مصدوم به نقطه امن، بازکردن قفل ابزار فرود (استاپ) و فرود مصدوم برروی زمین
    12. جدا کردن خودحمایت کوتاه از مصدوم
    فرود مصدومِ درحال فرود با استاپ از پایین
    1. قراردادن طناب کنار پای مصدوم
    2. شروع صعود
    3. اتصال خودحمایت کوتاه به حلقه اصلی هارنس مصدوم
    4. انتقال ابزار صعود یومار به بالای ابزار فرود (استاپ) مصدوم
    5. بلند شدن روی پارکاب و آزادسازی کرول
    6. نصب کرول بالای ابزار فرود (استاپ) مصدوم (زیر ابزار صعود یومار)
    7. قفل کامل ابزار فرود (استاپ) مصدوم
    8. بلند شدن روی پارکاب و باز کردن کرول
    9. اتصال ۲ کارابین زنجیر به کارابین نیم‌دایره یا کارابین ابزار فرود (استاپ) مصدوم
    10. نشستن و انتقال وزن به کارابین‌های زنجیر
    11. جدا کردن ابزار صعود یومار از طناب
    12. بازکردن قفل ابزار فرود (استاپ) و فرود
    13. قفل ابزار فرود (استاپ) بعد از رسیدن به زمین
    14. باز کردن کارابین زنجیر
    15. انتقال مصدوم به نقطه امن، بازکردن قفل ابزار فرود (استاپ) و فرود مصدوم برروی زمین
    16. جدا کردن خودحمایت کوتاه از مصدوم

    پس از تمرین و تبحر کافی می‌توان مراحل ۶ و ۸ را حذف نمود.

    فرود مصدومِ درحال فرود با سیمپل و شانت از بالا

    بزودی…

    فرود مصدومِ درحال فرود با سیمپل و شانت از پایین
    1. قراردادن طناب کنار پای مصدوم
    2. شروع صعود
    3. اتصال خودحمایت کوتاه به حلقه اصلی هارنس مصدوم
    4. انتقال ابزار صعود یومار به بالای ابزار فرود (سیمپل) مصدوم (زیر شانت)
    5. بلند شدن روی پارکاب و آزادسازی کرول
    6. نصب کرول بالای ابزار فرود (سیمپل) مصدوم (زیر ابزار صعود یومار)
    7. قفل کامل ابزار فرود (سیمپل) مصدوم
    8. آزادسازی و پایین کشیدن و برداشتن شانت از روی طناب
      • درصورتی که روی شانت فشار است و شانت آزاد نیست، با دست راست کارابین نیم‌دایره مصدوم را گرفته، با یک فشار به سمت بالا، با دست چپ قفل شانت را آزاد می‌کنیم.
    9. بلند شدن روی پارکاب و باز کردن کرول
    10. اتصال ۲ کارابین زنجیر به کارابین نیم‌دایره یا کارابین ابزار فرود (سیمپل) مصدوم
    11. نشستن و انتقال وزن به کارابین‌های زنجیر
    12. جدا کردن ابزار صعود (یومار) از طناب
    13. بازکردن قفل ابزار فرود (استاپ) و فرود
    14. قفل ابزار فرود (استاپ) بعد از رسیدن به زمین
    15. باز کردن کارابین زنجیر
    16. انتقال مصدوم به نقطه امن، بازکردن قفل ابزار فرود (استاپ) و فرود مصدوم برروی زمین
    17. جدا کردن خودحمایت کوتاه از مصدوم

    پس از تمرین و تبحر کافی می‌توان مراحل ۶ و ۹ را حذف نمود.

    فرود مصدومِ درحال صعود

    فرود مصدومِ درحال صعود به‌روش کرول در کرول (کرول تو کرول) از بالا

    بزودی…

    فرود مصدومِ درحال صعود به‌روش کرول در کرول (کرول تو کرول) از پایین
    1. قراردادن طناب کنار پای مصدوم
    2. شروع صعود
    3. اتصال خودحمایت کوتاه به حلقه اصلی هارنس مصدوم
    4. انتقال ابزار صعود یومار به بالای کرول مصدوم
    5. جدا کردن ابزار صعود یومار مصدوم از طناب
    6. نزدیک کردن کرول به کرولِ مصدوم و حذف فاصله بین دو کرول
    7. قرارگیری بین دو پای مصدوم
    8. اتصال ابزار فرود مصدوم به کارابین نیم‌دایره‌ی مصدوم و طناب از طرف خودمان، گرفتن خلاصی طناب و قفل ابزار فرود
    9. سفت کردن تسمه تورس مصدوم و شل کردن تسمه تورس خود
    10. باز کردن کرول مصدوم و انتقال وزن او به ابزار فرود
      • دست راست پشتِ کرول مصدوم، دست چپ زبانه کرول مصدوم، زانوها زیر بدن مصدوم و با یک حرکت الاکلنگی خود را به سمت عقب کشیده، با زانوها مصدوم را کمی به بالا هل داده، زبانه کرول مصدوم را باز کرده، کرول مصدوم را از طناب جدا کرده و وزن مصدوم را به ابزار فرود انتقال می‌دهیم.
    11. فرود با ابزارهای صعود تا جای ممکن و به‌حداقل رساندن فاصله ابزار صعود با مصدوم
    12. بلند شدن روی پارکاب و آزادسازی کرول
    13. اتصال ۲ کارابین زنجیر به کارابین نیم‌دایره یا کارابین ابزار فرود مصدوم
    14. نشستن و انتقال وزن به کارابین‌های زنجیر
    15. جدا کردن ابزار صعود یومار از طناب
    16. بازکردن قفل ابزار فرود و فرود
    17. قفل ابزار فرود (استاپ) بعد از رسیدن به زمین
    18. باز کردن کارابین زنجیر
    19. انتقال مصدوم به نقطه امن، بازکردن قفل ابزار فرود (استاپ) و فرود مصدوم برروی زمین
    20. جدا کردن خودحمایت کوتاه از مصدوم
    فرود مصدومِ درحال صعود به‌روش دُم‌گاوی بلند (کرول لیفت) از بالا

    بزودی…

    فرود مصدومِ درحال صعود به‌روش دُم‌گاوی بلند (کرول لیفت) از پایین
    1. قراردادن طناب کنار پای مصدوم
    2. شروع صعود
    3. اتصال خودحمایت کوتاه به حلقه اصلی هارنس مصدوم
    4. انتقال ابزار صعود یومار به بالای کرول مصدوم
    5. جدا کردن ابزار صعود یومار مصدوم از طناب
    6. بلند شدن روی پارکاب و آزادسازی کرول
    7. نصب کرول بالای کرول مصدوم
    8. جدا کردن خودحمایت بلند از ابزار صعود (یومار) و عبور دادن آن از داخل کارابین پارکاب
    9. اتصال خودحمایت بلند به بالای کرول مصدوم
    10. اتصال ابزار فرود مصدوم به کارابین نیم‌دایره‌ی مصدوم و طناب از طرف خودمان، گرفتن خلاصی طناب (بدون قفل ابزار)
    11. حرکت ابزار صعود یومار به سمت بالا تا جای ممکن
    12. بلند شدن روی پارکاب و آزادسازی کرول
    13. نشستن و انتقال وزن برروی خودحمایت بلند
    14. هل دادن مصدوم به سمت بالا
    15. آزاد کردن کرول مصدوم
    16. گرفتن خلاصی ابزار فرود و ققل آن
    17. اتصال ۲ کارابین زنجیر به کارابین نیم‌دایره یا کارابین ابزار فرود مصدوم
    18. بلند شدن روی پارکاب و آزادسازی خودحمایت بلند از کرول
    19. نشستن و انتقال وزن به کارابین‌های زنجیر
    20. جدا کردن ابزار صعود یومار از طناب
    21. بازکردن قفل ابزار فرود و فرود
    22. قفل ابزار فرود بعد از رسیدن به زمین
    23. باز کردن کارابین زنجیر
    24. انتقال مصدوم به نقطه امن، بازکردن قفل ابزار فرود و فرود مصدوم برروی زمین
    25. جدا کردن خودحمایت کوتاه از مصدوم
    فرود مصدومِ درحال صعود به‌روش پارکاب

    بزودی…

    بالاکشی مصدوم

    بالاکشی مصدوم به‌روش پارکاب ایتالیایی (Italian Footloop)

    مناسب زمانی که مصدوم وزن کمی دارد یا جهت بالاکشی کیسه‌بار سنگین.

    بزودی…

    بالاکشی مصدوم به‌روش پاندول اسپانیایی (Spanish Pendulum) از بالا

    1. اتصال خودحمایت بلند به کارگاه
    2. اتصال ۳ کارابین بصورت زنجیر برروی طناب به‌طوری‌که کارابین اول به کارگاه و کارابین سوم به طنابِ تحتِ بارِ وزنِ مصدوم متصل شود.
    3. اتصال خودحمایت کوتاه به طناب و بین کارابین اول و سوم
    4. اتصال برعکس یومار به طناب و عبور پارکاب از یک کارابین ساده متصل به حلقه هارنس
      • دراین‌حالت باید مراقب بود که یومار به پایین سُر نخورد.
    5. فشار پا برروی پارکاب و بالا کشیدن یومار با هر دو دست بصورت همزمان
      • تا جایی که فاصله‌ی بین کارابین سوم زنجیر و خودحمایت کوتاه به‌اندازه‌ی اتصال یومار و کرول مناسب باشد.
    6. جداسازی یومار و اتصال آن برروی طناب وسط (طناب بین کارابین سوم زنجیر و خودحمایت)
    7. بلند شدن روی پارکاب و نصب کرول برروی طناب وسط (زیر یومار)
    8. بالا کشیدن طنابِ مصدوم تا جای ممکن (طناب تمام شود.)
    9. صعود با یومار و کرول به‌سمت بالا تا جای ممکن
    10. تکرار مراحل ۸ و ۹ تا زمانی که خودحمایت‌های مصدوم به کارگاه برسد.
    11. اتصال خودحمایت‌های کوتاه و بلند مصدوم به کارگاه
    12. اتصال خودحمایت کوتاه خود به کارگاه
    13. جداسازی یومار و اتصال پارکاب به کارگاه
    14. بلند شدن روی پارکاب و آزادسازی کرول
    15. جداسازی کرول مصدوم از طناب
      • دراین‌حالت کرول مصدوم تحت فشار نیست.

    بالاکشی مصدوم به‌روش وزن مخالف (Counter Weight) از پایین

    1. قراردادن طناب کنار پای مصدوم
    2. شروع صعود با به‌همراه بردن انتهای طناب
      • انتهای طناب گره استاپر است.
    3. باز کردن گره انتهای طناب و عبور آن از پشت کرول و داخل کارابین نیم‌دایره مصدوم
    4. جدا کردن خودحمایت و پله رکاب مصدوم از یومار او
    5. انتقال یومار مصدوم به کمی بالاتر
    6. عبور انتهای طناب از داخل کارابین یومار، گره زدن آن و رها کردن طناب به پایین
      • دراین‌حالت ۳ طناب روبروی ما قرار دارد:
        1. طنابی که به کارگاه متصل است.
        2. طنابی که از پشت کرول مصدوم عبور کرده است.
        3. طنابی که از یومار عبور کرده و انتهای آن آزاد است.
    7. عبور از مصدوم و ادامه‌ی صعود تا جایی که به‌اندازه‌ی یک یومار و کرول برروی طناب شماره‌ی ۳ جا باشد.(*)
    8. انتقال یومار و کرول خود به طناب شماره‌ی ۳
    9. بالاکشی مصدوم با دست تا جای ممکن
      • تا جایی که مصدوم به ما نزدیک شده و امکان بالاکشی بیشتر وجود نداشته باشد.
    10. انتقال یومار و کرول خود به طناب شماره‌ی ۱
    11. صعود و انتقال یومار مصدوم به بالا
    12. تکرار مراحل ۸ تا ۱۱ تا زمانی که خودحمایت‌های مصدوم به کارگاه برسد.
      • درنزدیکی کارگاه می‌توان بجای استفاده از یومار مصدوم، از کارگاه اصلی استفاده کرد.
    13. اتصال خودحمایت‌های کوتاه و بلند مصدوم به کارگاه
    14. اتصال خودحمایت کوتاه و بلند خود به کارگاه
    15. آزاد کردن زبانه‌ی کرول مصدوم(*)
    16. جداسازی یومار خود و اتصال پارکاب به کارگاه
    17. بلند شدن روی پارکاب و آزادسازی کرول خود
    18. کشیدن انتهای طناب و بازکردن گره
    19. آزاد کردن طناب از داخل کارابین نیم‌دایره و کرول مصدوم، گرده زدن آن و رها کردن طناب به پایین (حالت اولیه)

    بیشتر بدانیم: نحوه‌ی قفل کردن ابزار فرود استاپ پتزل

    جزئیات روش‌های آورده شده در این مقاله درحال بررسی و بهبود است؛ درصورتی که نکته‌ای بنظرتان می‌رسد، ممنون می‌شویم آن را با ما درمیان بگذارید.

  • نحوه‌ی قفل کردن ابزار فرود استاپ پتزل

    نحوه‌ی قفل کردن ابزار فرود استاپ پتزل

    درزمان فرود با استاپ، گاهی اوقات لازم است طناب را رها کنیم تا هر دو دست برای انجام کارهای دیگر آزاد باشند. برای این کار می‌توان از گره‌های مختلف برای قفل کردن ابزار فرود استفاده کرد.

    منبع: PETZL

    اخطار

    • نیاز است قبل از استفاده‌ی عملی از این روش‌ها، دستورالعمل استفاده از این ابزار را بادقت خوانده و اطلاعات تکمیلی را کاملا درک کرده باشید.
    • تسلط در انجام این تکنیک‌ها نیاز به آموزش‌های خاصی دارد. لازم است قبل از استفاده‌ی شخصی از آن‌ها، با یک نفر متخصص، کار کرده تا توانایی شما را در انجام مستقل و ایمن این روش‌ها تایید کند.
    • تکنیک‌های زیر دررابطه با فعالیت‌های خاصی آورده شده است. ممکن است موارد دیگری نیز وجود داشته باشد که در این مقاله توضیح داده نشده است.

    بیشتر بدانیم: ابزار حمایت و فرود استاپ پتزل

    قفل‌های سریع یا کامل را می‌توان از روش‌های مختلف انجام داد؛ اما در این مقاله، تنها مرسوم‌ترین آنها آورده شده است.

    فهرست قفل‌ها:

    قفل سریع:

    1. استاپ مدل قبل از ۲۰۱۹ با کارابین فرینو
    2. استاپ مدل قبل از ۲۰۱۹ بدون کارابین فرینو
    3. استاپ مدل بعد از ۲۰۱۹ با کارابین فرینو زی
    4. استاپ مدل بعد از ۲۰۱۹ با کارابین بریک (بدون کارابین فرینو زی)

    قفل کامل:

    1. استاپ مدل قبل از ۲۰۱۹ با کارابین فرینو
    2. استاپ مدل قبل از ۲۰۱۹ بدون کارابین فرینو
    3. استاپ مدل بعد از ۲۰۱۹ با کارابین فرینو زی
    4. استاپ مدل بعد از ۲۰۱۹ با کارابین بریک (بدون کارابین فرینو زی)
    5. استاپ مدل بعد از ۲۰۱۹ بدون کارابین فرینو زی

    قفل سریع استاپ

    قفل سریع در مکان‌هایی استفاده می‌شود که بعد از رها کردن طناب، درصورت لغزش و حرکت تصادفی ابزار فرود، خطری ایجاد نشود.
    برای مثال، هنگام رسیدن به کارگاه میانی، قبل‌ازاینکه بخواهیم خودحمایت خود را به کارگاه متصل کرده و ابزار فرود را به طناب پایین‌تر انتقال دهیم، می‌توان از این نوع قفل استفاده کرد. دراین‌حالت هرگونه جابجایی و سقوط، سریعا توسط حلقه‌ای که طناب با کارگاه ایجاد کرده، متوقف خواهد شد؛ درنتیجه قفل سریع برای این حالت کافی‌ست.
    دقت داشته باشید، برای اجتناب از هرگونه حرکتی که باعث باز شدن قفل شود، مطمئن شوید در تمام مدت، وزن بدن برروی ابزار فرود قرار گرفته باشد.

    استاپ مدل قبل از ۲۰۱۹ با کارابین فرینو

    استاپ مدل قبل از ۲۰۱۹ بدون کارابین فرینو

    استاپ مدل بعد از ۲۰۱۹ با کارابین فرینو زی

    استاپ مدل بعد از ۲۰۱۹ با کارابین بریک (بدون کارابین فرینو زی)

    قفل کامل استاپ

    قفل کامل در مکان‌هایی استفاده می‌شود که بعد از رها کردن طناب، درصورت لغزش و حرکت تصادفی ابزار فرود، خطر سقوط وجود داشته باشد.
    برای مثال: توقف کامل جهت ایجاد کارگاه میانی. دراینجا درصورت لغزش و حرکت ابزار فرود هیچ مانعی جهت توقف سقوط وجود ندارد. دراین‌حالت، جهت رها کردن طناب، لازم است قفل کامل ایجاد شود.

    استاپ مدل قبل از ۲۰۱۹ با کارابین فرینو

    استاپ مدل قبل از ۲۰۱۹ بدون کارابین فرینو

    استاپ مدل بعد از ۲۰۱۹ با کارابین فرینو زی

    استاپ مدل بعد از ۲۰۱۹ با کارابین بریک (بدون کارابین فرینو زی)

    استاپ مدل بعد از ۲۰۱۹ بدون کارابین فرینو زی

  • ۱۵ گره پایه و ضروری + کاربردهای آن

    ۱۵ گره پایه و ضروری + کاربردهای آن

    اگر اهل صعودهای ورزشی هستید، در رشته‌هایی همچون صخره‌نوردی، غار یا دره‌نوردی ویا حتی کوه‌نوردی، همیشه با گره‌ها سروکار خواهید داشت. در این مقاله ۱۵ گره پایه و ضروری برای شروع صعودها یا فرودهای هیجان‌انگیز شما آورده شده است. یادگیری بیشتر این گره‌ها در دوره‌های مختلف «فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی» اجباری هستند.
    باید توجه داشته باشید که ممکن است برخی از گره‌ها از روش‌های دیگری نیز اجرا شوند؛ اما مهم این است که شما این تکنیک‌ها را تا حدی تمرین کنید که حفظ شده و بتوانید آنها را با چشمان بسته اجرا کنید.

    منابع: PETZLفدراسیون کوه‌نوردی و صعودهای ورزشیANIMATED KNOTS

    آنچه در این مقاله خواهیم خواند:

    1. گره سردست یک‌لا
    2. گره سردست دولا
    3. گره دو سر طناب یک‌لا
    4. گره دو سر طناب دولا
    5. گره هشت سردست
    6. گره هشت
    7. گره هشت تعقیب
    8. گره هشت خرگوش
    9. گره بولین + گره پشتیبان
    10. گره بولین دولا
    11. گره خودحمایت
    12. گره حمایت
    13. گره پروانه
    14. گره اتوبلاک
    15. گره پروسیک
    16. گره تسمه

    اخطار
    این مقاله تنها جهت راهنمایی و یادآوری گره‌ها تهیه شده است.
    لازم است قبل از استفاده از این گره‌ها، دستورالعمل استفاده از هر ابزار را مطالعه و کاملا آن را درک کرده باشید.
    قبل از استفاده از تکنیک‌های زیر، برای اطمینان از اجرای ایمن آن، از مربی خود یا یک متخصص مشورت و آموزش بگیرید.

    گره سردست یک‌لا

    نام‌های دیگر

    • Flat Overhand Bend
    • Overhand Knot

    کاربرد

    • اتصال دو طناب به هم

    این گره بعد از وارد شدن فشار به آن، بسیار سفت و محکم می‌شود.

    گره سردست دولا

    نام‌های دیگر

    • Double Overhand Stopper

    کاربرد

    • ایجاد یک استاپر نسبتا بزرگ و قابل اعتماد در انتهای طناب

    گره دو سر طناب یک‌لا

    نام‌های دیگر

    • گره فیشرمن (Fisherman’s Knot)
    • فیشرمن (Fisherman)
    • ماهیگیر یک‌لا

    کاربرد

    • اتصال دو سر طناب هم‌قطر به یکدیگر

    گره دو سر طناب دولا

    نام‌های دیگر

    • دبل فیشرمن (Double Fisherman)
    • ماهیگیر دولا

    کاربرد

    • اتصال دو سر طناب به یکدیگر با اطمینان بیشتر نسبت به گره دو سر طناب یک‌لا
    • اتصال دو سر طناب غیرهم‌قطر به یکدیگر (با اختلاف یک سایز)

    گره هشت سردست

    نام‌های دیگر

    • اِیت سردست
    • Figure 8 Knot

    کاربرد

    • ایجاد یک استاپر سریع و راحت

    گره هشت

    نام‌های دیگر

    • هشت یک‌لا
    • اِیت (8)
    • Figure-Eight Knot for the Anchor
    • Figure of Eight

    کاربرد

    • ایجاد حلقه جهت اتصال سر طناب به کارابین
    • ایجاد حلقه دور منقار و بلوک سنگی جهت ایجاد کارگاه
    • استفاده به‌عنوان حلقه‌ی خود حمایت (در کوه‌پیمایی)

    گره هشت تعقیب

    نام‌های دیگر

    • Retraced Figure of Eight
    • Figure-Eight Knot for Tying in

    کاربرد

    • ایجاد گره هشت در حلقه‌ی بسته
    • اتصال طناب به هارنس

    گره هشت خرگوش

    نام‌های دیگر

    • هشت سر خرگوشی
    • بانی (Bunny)

    کاربرد

    • اتصال به کارگاه در هنگام فرود
    • اتصال طناب به دو کارگاه و تراز کردن آن در مسیر ثابت عمودی و مسیر تراورس

    گره بولین + گره پشتیبان

    نام‌های دیگر

    • دبل بولین (Double Bowline)
    • Bowline + Backup

    کاربرد

    • باز شدن راحت‌تر نسبت به گره هشت
    • اتصال به سینه‌ی نفر صعود کننده و ایجاد کارگاه طبیعی

    ایجاد گره پشتیبان ضروری است. (به عنوان مثال: با یک گره سردست دولا)

    گره بولین دولا

    نام‌های دیگر

    • بولین خرگوش
    • بولین وسط طناب
    • Bowline on a Bight

    کاربرد

    • باز شدن راحت‌تر نسبت به گره هشت خرگوش بعد از اعمال فشار زیاد

    گره خودحمایت

    نام‌های دیگر

    • Clove Hitch
    • Mastwurf

    کاربرد

    • ثابت کردن طناب خودحمایت در محل کارگاه و برروی کارابین

    گره حمایت

    نام‌های دیگر

    • Munter Hitch
    • Italian Hitch
    • Halfmastwurf

    کاربرد

    • حرکت با اصطکاک؛ بدون قفل شدن طناب
    • حمایت صعودکننده یا فرود

    گره پروانه

    نام‌های دیگر

    • باترفلای (Butterfly)

    کاربرد

    • جداسازی قسمت آسیب‌دیده‌ی طناب
    • تراز کردن دو کارگاه جدا با فاصله‌ی زیاد به کمک گره هشت

    گره پروانه یکی از معدود گره‌هایی‌ست که کمترین تاثیر برروی کاهش قدرت طناب دارد.

    گره اتوبلاک

    نام‌های دیگر

    • Autoblock

    کاربرد

    • قفل‌شونده در هر دو جهت بالا و پایین
    • آزادسازی راحت

    گره پروسیک

    نام‌های دیگر

    • Prusik

    کاربرد

    • خودحمایت در هنگام فرود
    • قفل‌شوند در هر دو جهت بالا و پایین

    گره تسمه

    نام‌های دیگر

    • Water Knot

    کاربرد

    • اتصال دو تسمه به هم

    یادگیری گره‌های دیگر

    اگر علاقه‌مند به یادگیری گره‌های ملوانی، گره‌های ماهی‌گیری یا دیگر گره‌های مورد استفاده در صعودهای ورزشی هستید، وب‌سایت ANIMATED KNOTS مجموعه‌ی کاملی از انواع گره، همراه با آموزش‌های تصویری، در اختیار شما می‌گذارد.
    آیا گره‌ای می‌شناسید که بهتر است در این مقاله آورده شود؟ آن را با ما در میان بگذارید.

  • راهنمای انتخاب صحیح هارنس متناسب با هر فعالیت

    راهنمای انتخاب صحیح هارنس متناسب با هر فعالیت

    انتخاب یک هارنس مناسب، برای هر ورزشکاری در هر رشته‌ای، می‌تواند شبیه به حل کردن یک پازل باشد. خوشبختانه با توجه به طیف گسترده و گوناگون هارنس‌های شرکت پتزل، مطمئنا هارنسی را پیدا خواهید کرد که پاسخگوی نیازها و حتی بیشتر از حد انتظار شما باشد. در اینجا تلاش می‌کنیم فارغ از تنوع زیاد مدل‌های هارنس پتزل، با بررسی کلی انواع آن، در انتخاب هارنس مناسب به شما کمک کنیم.

    منبع: PETZL

    فرقی نمی‌کند شما یک کوهنورد باشید یا قصد صعود یک دیواره یا آبشاریخی را داشته باشید، در حال گشایش یک مسیر باشید یا برنامه‌ریزی برای یک تور اسکی، به هر روی شما به یک هارنس احتیاج دارید که از شما در هنگام افتادن محافظت کند. ممکن است در یکی از این ورزش‌ها حرفه‌ای یا تازه‌کار باشید، اما در هر حال، شما قطعا نیاز به یک هارنس متناسب با فعالیت‌تان دارید.

    هارنس صخره‌نوردی

    تفاوتی ندارد که در طبیعت یا سالن صخره‌نوردی می‌کنید، شما نیاز به هارنسی برای صعودهای ورزشی‌تان دارید که بتوانید به راحتی و با سرعت آن را پوشیده، تنظیم و روی بدن خود محکم کنید. همچنین دارای تعداد حلقه‌ی کافی برای حمل ابزارهایتان باشد. علاوه برا این وزن کمی داشته و به شما اجازه‌ی حرکت آزادانه در تمام جهات را بدهد. بهترین انتخاب شما می‌تواند مدل‌های هیروندوس (HIRUNDOS) و ساما (SAMA) مخصوص آقایان یا سلنا (SELENA) مخصوص خانم‌ها باشد. همچنین مدل‌های دیگری که حلقه‌ی دور پای آنها قابل تنظیم است: آدجاما (ADJAMA) و لونا (LUNA) و صد البته کوراکس (CORAX) همه‌کاره.

    برای صخره‌نوردان سنتی، تعداد، موقعیت و شکل قرارگیری حلقه‌های ابزار هارنس، بسیار مهم است؛ طوری که شما براحتی بتوانید شفت (nuts)، فرند (cams)، کوییک درا، اسلینگ و انواع کارابین‌ها را سازماندهی کرده و هرچه بیشتر امنیت خود را در هنگام صعود حفظ کنید. هارنس سبک‌وزن سیتا (SITTA)، با برخورداری از ۴ حلقه‌ی بزرگِ ابزار که ۲ تای آن جداکننده‌ی قابل تنظیم و متحرک دارد، می‌تواند یک انتخاب عالی برای شما باشد. هارنس‌های آدجاما (ADJAMA) و لونا (LUNA) نیز که هر کدام دارای ۵ حلقه‌ی ابزار است، می‌توانند گزینه‌های دیگری برای انتخاب شما محسوب شوند.

    در نهایت اگر جزء مشتاقان دیواره‌های بلند هستید، آکوئیلا (AQUILA) بهترین انتخاب برای شماست. این هارنس آزادی عمل زیادی به شما می‌دهد، در حین صعود راحتید و کمربند و حلقه‌های دور پایِ پهن‌ترِ آن، باعث راحتی بیشتر در هنگام آویزان شدن، می‌شود. همچنین حلقه‌های بزرگ ابزار آن با همه‌ی ابزارهای فنی‌تان مطابقت داشته و در تمام طول مسیر صعود، هرآنچه را نیاز دارید، می‌توانید همراهتان داشته باشید. همچنین باید یادآور شویم که هارنس کوراکس (CORAX) نیز می‌تواند انتخاب خوبی برای این نوع از صعود باشد.

    هارنس کوهنوردی

    کوهنوردی نسبت به صخره‌نوردی، فعالیت‌های متفاوت بیشتر و متنوع‌تری را در خود جای داده است؛ از عبور از یخچال‌های طبیعی گرفته تا صعودهای چالش‌برانگیز پرفرازونشیب و یا حتی اسکی کوهستان. به همین علت، شما نیازمند ابزارهای کاملا متفاوتی هستید. برای کوهنوردی فنی، هارنس فلای (FLY) که تنها ۱۰۰ گرم وزن دارد، یک انتخاب مناسب برای علاقه‌مندان به هارنس‌های سبک‌وزن به شمار می‌آید.

    فوق‌العاده سبک و ایمن

    هارنس فلای (FLY) با فوم‌های قابل تعویض که حلقه‌های پای آن با تکنیک گره قلاب (girth hitch) قابل تنظیم و باز شدن هستند، به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به بلند کردن پاهایتان از روی زمین، هارنس را پوشیده یا درآورید. همچنین دارای حلقه‌های ابزار و اسلات‌های متعددی برای اتصال تمام ابزارهایی است که در طول یک روز در کوه ممکن است به آنها احتیاج پیدا کنید.

    برای مواقعی که ممکن است برروی هارنس آویزان شوید، مدل سیتا (SITTA) می‌تواند راحتی بیشتری برایتان به همراه داشته باشد، البته تا زمانی که سایز انتخابی شما این اجازه را به شما بدهد که زیر آن لباس‌های زیادی بپوشید؛ چرا که حلقه‌های پا قابل تنظیم نیستند. برای کسانی که هم‌زمان کوهنوردی و صخره‌نوردی می‌کنند، بدون شک هارنس‌های همه‌کاره و قابل تنظیم گزینه‌های بهتری هستند. برای مثال، هارنس‌های آدجاما (ADJAMA)، لونا (LUNA) و کوراکس (CORAX) با وجود وزن کمی بیشتر، انتخاب‌های بی‌نظیری هستند.

    هارنس اسکی

    برای موقعیت‌هایی که کمتر فنی هستند یا برای اسکی، بجز هارنس فلای (FLY) که پیش‌تر درباره‌ی آن صحبت کردیم، دو مدل پیشنهادی دیگر که می‌توانید آنها را از طریق حلقه‌های ران بدون نیاز به بلند کردن پاهایتان، پوشیده یا درآورید (بدون باز کردن اسکی‌ها یا کرامپون)، مدل‌های آلتیتود (ALTITUDE) با وزن تنها ۱۵۰ گرم و هارنس بی‌اندازه بادوام تور (TOUR) هستند.

    هارنس دره‌نوردی، غارنوردی و مسیرهای آهن‌کوب

    ما هیچ کس را در هیچ فعالیت ورزشی فراموش نکرده‌ایم و برای هر فعالیت، حداقل یک هارنس وجود دارد که با نیاز خاص آن ورزش مطابقت داشته باشد. حتی بهتر از آن، برای مسیرهای آهن‌کوب (via ferrata)، کیت‌های کاملی وجود دارد که نه‌تنها شامل هارنس کوراکس (CORAX) (یکی از بهترین هارنس‌ها برای این نوع فعالیت) می‌شود، بلکه شما می‌توانید علاوه بر هلمت بورئو (BOREO)، یکی از طناب‌های مدل اسکورپیو ورتیگو (SCORPIO VERTIGO) یا اسکورپیو ای‌اِی‌شاک (SCORPIO EASHOOK) را انتخاب کنید.

    برای دره‌نوردی، مدل‌های کنیون کلاب (CANYON CLUB) و کنیون گاید (CANYON GUIDE) از راحت‌ترین، ارگونومیک‌ترین و بادوام‌ترین هارنس‌هایی هستند که برای هرچه لذت‌بخش‌تر کردنِ آبنوردی‌هایِ ماجراجویانه‌یِ شما طراحی شده‌اند.

    همچنین مدل‌های جدید، اِیون (AVEN) و سوپرآوانتی (SUPERAVANTI) یادآور ده‌ها تجربه و تخصص شرکت پتزل در زمینه‌ی غارنوردی است.

    هارنس کودکان

    در پایان باید یادآور شویم که نمی‌توان نسل آینده‌ی این رشته‌های ورزشی (کودکان) را فراموش کرد. برای سنین پایین‌تر، هارنس‌های متناسب با قد و وزن آنها مثل سیمبا (SIMBA) و اوستیتی (OUISTITI) یا هارنس‌های ترکیبی و تمام قد قابل تنظیم مثل ترکیب مدل ماچو و بادی (MACCHU + BODY)، می‌توان برای کودکان و نوجوانان، از سنین پایین زمینه ماجراجویی و لذت بردن از دنیای صعودهای عمودی را فراهم نمود.