استاپ فقط با تک رشته طناب به قطر ۸٫۵ تا ۱۱ میلیمتر باید استفاده بشه.
کارابین
برا اتصال استاپ به هارنس بهتره از «کارابین Freino Z» استفاده بشه؛ اما اگه بخوایم از کارابینهای دیگه استفاده کنیم، باید قبل از استفادهی واقعی، سازگاری کارابین با استاپ (مخصوصا عملکرد قفل ایمنی) رو بصورت کامل چک کنیم.
نحوهی عملکرد ترمز
استاپ حرکت طناب رو از یک جهت قفل میکنه و در جهت دیگه به طناب اجازهی حرکت میده. میزان ترمز رو با استفاده از دسته میشه تغییر داد؛ همچنین هرگونه کشیدن بیشازحدِ دسته، میتونه کنترل فرود رو از بین ببره؛ بخاطر همین باید همیشه سمت ترمز طناب رو در دست نگه داریم.
اخطار فعالیتهایی که در آن از «استاپ» استفاده میشود، ذاتا خطرناک است. شما مسئول مستقیم تصمیمات، اقدامات و ایمنی خود هستید.
قبل از استفاده از این ابزار، شما باید:
تمامی دستورالعملهای استفاده را مطالعه و فهمیده باشید.
آموزشهای مخصوصِ استفادهی صحیح از این ابزار را گذرانده باشید.
با قابلیتها و محدودیتهای این ابزار آشنا باشید.
خطرات موجود را درک نموده و پذیرفته باشید.
عدم توجه به هر یک از این هشدارها ممکن است منجر به آسیب شدید یا مرگ شود.
نصب استاپ
صفحهی متحرک رو باز میکنیم.
کارابین Freino Z رو در سوراخ اتصال (روی صفحهی ثابت) نصب میکنیم. کارابین رو باید بچرخونیم تا در حالت درست (مثل تصویر ۲) قرار بگیره.
طناب رو براساس جهت حک شده روی استاپ، دور بادامک (Cam) و قرقره نصب میکنیم.
صفحهی متحرک رو بسته و از بسته شدن کامل قفل ایمنی مطمئن میشیم.
ادامهی طناب رو در قسمت اصطکاکی کارابین Freino Z نصب میکنیم.
۱۲۳۴۵
نصب استاپ با کارابینهای دیگه
اگر از کارابینی بغیر از Freino Z استفاده میکنیم، کارابین ترمز رو (جایگزین قسمت اصطکاکی کارابین Freino Z) باید به کارابینی که به استاپ وصله، وصل کنیم؛ نه به هارنس.
سیمپل فقط با تک رشته طناب به قطر ۸٫۵ تا ۱۱ میلیمتر باید استفاده بشه.
کارابین
برا اتصال سیمپل به هارنس بهتره از «کارابین Freino Z» استفاده بشه؛ اما اگه بخوایم از کارابینهای دیگه استفاده کنیم، باید قبل از استفادهی واقعی، سازگاری کارابین با سیمپل (مخصوصا عملکرد قفل ایمنی) رو بصورت کامل چک کنیم.
اخطار فعالیتهایی که در آن از «سیمپل» استفاده میشود، ذاتا خطرناک است. شما مسئول مستقیم تصمیمات، اقدامات و ایمنی خود هستید.
قبل از استفاده از این ابزار، شما باید:
تمامی دستورالعملهای استفاده را مطالعه و فهمیده باشید.
آموزشهای مخصوصِ استفادهی صحیح از این ابزار را گذرانده باشید.
با قابلیتها و محدودیتهای این ابزار آشنا باشید.
خطرات موجود را درک نموده و پذیرفته باشید.
عدم توجه به هر یک از این هشدارها ممکن است منجر به آسیب شدید یا مرگ شود.
نصب سیمپل
صفحهی متحرک رو باز میکنیم.
کارابین Freino Z رو در سوراخ اتصال (روی صفحهی ثابت) نصب میکنیم. کارابین رو باید بچرخونیم تا در حالت درست (مثل تصویر ۲) قرار بگیره.
طناب رو براساس جهت حک شده روی سیمپل، دور قرقرهها نصب میکنیم.
صفحهی متحرک رو بسته و از بسته شدن کامل قفل ایمنی مطمئن میشیم.
ادامهی طناب رو در قسمت اصطکاکی کارابین Freino Z نصب میکنیم.
۱۲۳۴۵
نصب سیمپل با کارابینهای دیگه
اگر از کارابینی بغیر از Freino Z استفاده میکنیم، کارابین ترمز رو (جایگزین قسمت اصطکاکی کارابین Freino Z) باید به کارابینی که به سیمپل وصله، وصل کنیم؛ نه به هارنس.
هیچگاه نباید کارابین ترمز رو به هارنس وصل کنیم.
۱۲
فرود با سیمپل
برا فرود با سیمپل باید همیشه طناب سمت ترمز رو با دست نگه داریم و با کنترل، اجازه بدیم طناب تو دستمون سُر بخوره.
هرگونه فرودی با سیمپل حتما باید با عبور طناب از قسمت اصطکاکی کارابین Freino Z یا سیستم اصطکاکی مشابه اون انجام بشه.
در هنگام فرود با طنابهای باریک یا لغزنده، اگه از قسمت اصطکاکی کاربین Freino Z یا کاربین ترمز استفاده نکنیم، با کشیدن طناب سمت ترمز، ممکنه سیمپل وارونه بشه و کنترل کامل فرود رو از دست بدیم.
قفل سیمپل
موقع فرود، بعضی وقتا نیاز داریم دستامون آزاد باشه. برا رها کردن طنابِ سمت ترمز، اول باید طناب رو روی سیمپل گره بزنیم که به این کار میگن قفل سیمپل.
به هیچعنوان نباید بدون گره زدن (قفل)، طناب سمت ترمز رو رها کنیم.
موقع گره زدن طناب سمت ترمز رو به هیچ عنوان نباید رها کنیم.
طناب رو از بین سیمپل و طناب بالایی رد میکنیم.
طناب رو به قسمت اصطکاکی کارابین Freino Z یا کارابین ترمز وصل میکنیم.
یک بار دیگه طناب رو از بین سیمپل و طناب بالایی رد میکنیم.
زمانی که دو یا سه نفر با استفاده از طناب و تجهیزات فنی قصد صعودِ یک مسیر (که نیاز به کار فنی داشته و معمولا بیشتر از یک طول طناب است) را داشته باشند، به آن، صعود کُردهای یا مرحلهای میگویند. صعود کردهای در زبان انگلیسی با نام multi-pitch climbing شناخته میشود که به هر بخش از صعود که بین دو کارگاه قرار گرفته pitch میگویند. در این مقاله مراحل صعود کردهای، صعود کردهای دو و سه نفره و نکات آن را باهم مرور خواهیم کرد.
اخطار این مقاله تنها جهت راهنمایی و یادآوری تهیه شده است. لازم است قبل از استفاده از روشهای زیر، برای اطمینان از اجرای ایمن آن، از مربی خود یا یک متخصص مشورت و آموزش بگیرید.
مراحل صعود کردهای
هر دو نفر بعد از بررسی و مشخص نمودن مسیر صعود، یک سرِ طناب را با گره هشت تعقیب به هارنس خود وصل میکنند.
حمایتچی کارگاهی دایر کرده و خود را در حمایت این کارگاه قرار میدهد. نکته: جهت کارگاه باید رو به بالا باشد.
حمایتچی با استفاده از گره حمایت (یا ابزار حمایت) و یک کارابین قفلشونده، آمادهی «حمایت دینامیک» میشود و پس از آن میگوید: حمایت آماده…
صعودکننده میگوید: صعود میکنم…
حمایتچی میگوید: صعود کن…
صعودکننده اقدام به صعود کرده و با رسیدن به هر میانی، بعد از انداختن کارابین کوییکدرا در حلقهی آن، طناب را از داخل کارابین دیگر کوییکدرا عبور داده و بههمینترتیب مسیر را ادامه میدهد.
صعودکننده پس از رسیدن به کارگاه بعدی، با یک خودحمایت در حمایت کارگاه قرار میگیرد.
پس از آن میگوید: حمایت آزاد…
صعودکننده (نفر بالاتر) اضافه طناب را جمع کرده و برای حمایت نفر بعدی آماده میشود.
در این مرحله نقش نفر پایین به صعودکننده و نفر بالا به حمایتچی تغییر میکند.
حمایتچی اقدام به «حمایت استاتیک» نفر صعودکننده میکند و میگوید: حمایت آماده…
صعودکننده میگوید: صعود میکنم…
حمایتچی میگوید: صعود کن…
صعودکننده اقدام به صعود کرده و با رسیدن به هر میانی، کوییکدرا را بهترتیب زیر از میانی و طناب جدا کرده و بههمینترتیب مسیر را ادامه میدهد.
کارابین متصل به حلقهی میانی را باز کرده و به حلقهی حملِ تجهیزاتِ هارنس وصل میکند.
کارابین متصل به طناب را باز کرده و از طناب جدا میکند (نیازی به اتصال کارابین دوم به هارنس نیست).
صعودکننده بعد از رسیدن به کارگاه، خودحمایت خود را به کارگاه متصل میکند.
پس از آن میگوید: حمایت آزاد…
حمایت دینامیک: گره حمایت (یا ابزار حمایت) و یک کاربین قفلشونده متصل به بدن (هارنس). حمایت استاتیک: گره حمایت (یا ابزار حمایت) و یک کاربین قفلشونده متصل به کارگاه.
حمایت استاتیک با ابزار گیریگیریحمایت استاتیک با ابزار ریورسو
در حالت حمایت استاتیک با ابزار گیریگیری، درصورتی که با مانعی روبرو هستید یا عاملی برروی عملکرد ترمز بادامک آن تاثیر میگذارد، میتوانید از روش زیر استفاده کنید.
انواع صعود کردهای
صعود کردهای دو نفره
ضربدری
پس از صعود هر طول طناب توسط نفر اول؛ نفر دوم یک طول طناب را صعود کرده و پس از رسیدن به کارگاه، یک طول طناب دیگر را نیز صعود میکند.
در حالت ضربدری، بعد از رسیدن نفر دوم به کارگاه، نفر اول باید نوع حمایت را از حالت استاتیک به حالت دینامیک تغییر دهد.
ثابت (پلکانی)
پس از صعود هر طول طناب توسط نفر اول، نفر دوم یک طول طناب را صعود کرده و پس از رسیدن به کارگاه، در حمایت نفر اول قرار گرفته و نفر اول صعودِ مسیر بعدی را شروع میکند.
صعود کردهای سه نفره
در صعود سه نفره، یک نفر به وسط طناب اضافه شده و صعود بهترتیب زیر انجام میشود:
نفر اول با حمایت نفر دوم صعود کرده تا به کارگاه اول برسد. (حمایت دینامیک)
نفر اول، نفر دوم را حمایت کرده تا او به کارگاه اول برسد. (حمایت استاتیک)
نفر اول با حمایت نفر دوم صعود کرده تا به کارگاه دوم برسد. (حمایت دینامیک)
تا به اینجا، هرکدام از این سه نفر در یک کارگاه جداگانه قرار دارند.
نفر دوم، نفر سوم را حمایت کرده تا او به کارگاه اول برسد. (حمایت استاتیک)
نفر اول، نفر دوم را حمایت کرده تا او به کارگاه دوم برسد. (حمایت استاتیک)
نفر اول با حمایت نفر دوم صعود کرده تا به کارگاه سوم برسد. (حمایت دینامیک)
در این مرحله نیز، هرکدام از این سه نفر در یک کارگاه جداگانه قرار دارند.
سه مرحلهی قبلی تا جای مورد نیاز تکرار میشود.
نکات مهم در صعود کردهای
قبل از شروع صعود مواردی همچون نحوهی صحیح پوشیدن هارنس، گرهها، نحوهی اتصال ابزار حمایت (یا گره حمایت) به طناب، کارابین و هارنس، قفل کارابین و… باید توسط هر دو نفر بررسی شود.
معمولا اولین میانی در ارتفاع ۱٫۵ تا ۲ متری کارگاه نصب میشود، میانی دوم در فاصلهای کمتر از نصف این فاصله از میانی اول و میانی سوم در فاصلهای کمتر از نصف فاصلهی میانی دوم تا کارگاه از میانی دوم نصب میشود.
جهت کارابین کوییکدرا باید عکس جهت صعود باشد و در مسیرهای کاملا مستقیم، دهانهی کارابین هر کوییکدرا برعکس قبلی و بصورت یکیدرمیان به سمت راست و چپ باید انتخاب شود.
صعودکننده پس از رسیدن به کارگاه، اولین و مهمترین کاری که باید انجام دهد، زدن خودحمایت با استفاده از یک گره خودحمایت و یک کارابین قفلشونده به نقطهی ثقل کارگاه یا یکی از بازوهای آن است.
میانی تغییر جهت: در حالت حمایت دینامیک، درصورت معلق یا نیمهمعلق بودن کارگاه، اولین میانی باید نزدیک به کارگاه بوده یا از یکی از بازوهای کارگاه بهعنوان میانی اول استفاده شود؛ تا در صورت سقوط صعودکننده، وزن او مستقیما به بدن حمایتچی وارد نشود. به این میانی در اصطلاح میانی تغییر جهت گفته میشود.
میانی تغییر جهت در حمایت دینامیک با گیریگیری
در این مقاله، بسیاری از نکات ازجمله نحوهی ایجاد کارگاه، فاصلهی میانیها، نحوهی اتصال کوییکدرا به میانی و طناب به کوییکدرا، میزان مجاز شکست طناب، محل صحیح قرارگیری حمایتچی در موقعیتهای مختلف آورده نشده است. لازم است قبل از استفادهی عملی از این مراحل، این موارد و نکات عمومی دیگر را بدانید یا از مربی خود یاد بگیرید.
اصطلاحات رایج در سنگنوردی
حمایت آماده: حمایتچی با اطمینان و آمادگی کامل در حمایت فرد صعودکننده قرار گرفته است و به صعودکننده اجازهی صعود میدهد.
صعود میکنم: صعودکننده آمادهی صعود است و حمایتچی باید اضافه طناب را جمع میکند.
صعود کن: حمایتچی تایید میکند که آماده است و صعودکننده میتواند صعود کند.
جمع کن: اضافه طناب را جمع کن.
سنگ، سنگ، سنگ: اخطاری برای ریزش سنگ یا هر چیز دیگر.
فیکس: صعودکننده در وضعیت دشوار یا خطرناکی است و از حمایتچی میخواهد که طناب را محکم کند. صعودکننده بعد از محکم شدن طناب، میتواند دستها را از گیرهها رها کرده و کمی استراحت کند.
شُل کن: صعودکننده به حمایتچی اعلام میکند کمی طناب را آزاد و شل کند.
حمایت آزاد: صعودکننده با فرودرونده پس از رسیدن به محل امن و بعد از اتصال خودحمایت، به حمایتچی اعلام میکند که به حمایت خود پایان دهد.